Οι οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που παρατηρούνται κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα διεθνώς και ιδιαίτερα στις οικονομικά αναπτυγμένες χώρες της Δύσης (ΗΠΑ και Ε.Ε.) θυμίζουν έντονα αντίστοιχες εξελίξεις των περιόδων που προηγήθηκαν των οικονομικών κρίσεων, ιδιαίτερα εκείνης των ετών 1929-33, αλλά και της 10ετίας του 1970. Οι κρίσεις αυτές οδήγησαν, ως γνωστόν, στη ριζική αντικατάσταση των εφαρμοζόμενων μέχρι τότε οικονομικών θεωριών: του άκρατου φιλελευθερισμού από τον κεϊνσιανισμό στην πρώτη περίπτωση και του κεϊνσιανισμού από τον νεοφιλελευθερισμό στη δεύτερη. Παρουσιάζονται εδώ συνοπτικά μερικά οικονομικά δεδομένα τα οποία επηρέασαν τις εξελίξεις στις δύο αυτές χρονικές περιόδους.

Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918) παρατηρήθηκε μια διεθνής υπερπαραγωγή πρώτων υλών και τροφίμων, η οποία είχε αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός τεράστιου διεθνούς πλεονάσματος που οδήγησε σε περίπου 30% πτώση των τιμών και δραστική μείωση των αγροτικών εισοδημάτων. Οι αγρότες, προκειμένου να καλύψουν τις εισοδηματικές τους απώλειες, αύξησαν την παραγωγή κατά 30-80% στα μέσα της 10ετίας του 1920 επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο την ανισορροπία στην αγορά αγροτικών προϊόντων. Παράλληλα πραγματοποιήθηκαν υπεραισιόδοξες επενδύσεις σε νέους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας και των ηλεκτρικών οικιακών συσκευών. Η φούσκα έσκασε τον Οκτώβριο του 1929 όταν........

© EFSYN