Αποχαιρετισμός στον Κώστα Σημίτη, μοναδικό άξιο λόγου πρότυπο πρωθυπουργού σε ό, τι αφορά την προσωπική του ακεραιότητα, τη σχέση του με το θεσμό και την Κίρκη της εξουσίας. Αποχαιρετισμός, ταυτόχρονα, στα λάθη μας, στην αφέλεια και στην ευπιστία μας εκείνη την περίοδο. Όταν, με ήπιο τρόπο και υπό το εύρημα της "ισχυρής Ελλάδας", του "εξευρωπαϊσμού" και του "εκσυγχρονισμού" μπήκαν βαθιά τα θεμέλια για τη μελλοντική επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, των ιδιωτικοποιήσεων, της διαπλοκής, της γενικευμένης διαφθοράς και της ιδεολογίας της "αρπαχτής" στο όνομα του "ξεβλαχέματος" και με την παραλυτική δικαιολογία "αυτή είναι η Ελλάδα".

Κληρονομιά και επέκταση (προς το χειρότερο) αυτής της Ελλάδας που μοιρολατρικά αποδέχθηκε ο Σημίτης και γιγάντωσαν τα ανεξέλεγκτα........

© EFSYN