Rabia Çelik Çadırcı: İlk kitabı Düş-me’yle 2022 Arkadaş Z. Özger Şiir Ödülü’nü alan Hakan R. Temiz’in ikinci şiir kitabı zihin, sadık ses! Lando Yayınları tarafından Ağustos 2025’de yayımlandı. Yirmi dört şiirin yer aldığı kitap, zihin ve sadık, ses! olmak üzere iki bölümden oluşuyor. Kendisiyle yeni kitabı üzerine söyleştik.

İlk kitabınızın yayımından üç yıl sonra çıkan zihin, sadık ses! İçerisinde yer alan şiirlerinizin oluşum süreciyle ilgili neler söylemek istersiniz?

Hakan R. Temiz: İlk şiir kitabım Düş-me’ye oranla daha zamana yayılan şiirlerden meydana geliyor zihin,sadık ses! Hafızası olan şiirler. Özellikle Doğu ve Güneydoğu coğrafyasından başlayıp Akdeniz’e oranın havasını kendiyle beraber sürükleyen ve muhafaza eden şiirler. Şu bağlamda söylüyorum bunları: İlk görev yerim olan Cizre’de yazdığım şiir de var bu kitapta. Şu an yaşadığım Mersin’den de şiirler var. Tabi aradaki boşluklar da Diyarbakır, Van, Batman mekik dokumaları. Böyle söyleyince de sanki bölgesel şiirler kitabı gibi duruyor ama öyle değil tabi. Her ne kadar oluşum sürecini buralardan alsa da.

Düş-me’de isim verme sürecindeki kararsızlığı bu kitapta yaşamadım pek. Şiirler kitabın adını zoraki olarak kendisi sesledi. Ben de buna el yükseltemedim. Kitabı basma konusunda dosya bittiği zaman çok istekli değildim. Normalde 2023 yılında bitmiş bir dosyaydı. Sonra bir sabah yayınevine gönderme kararı aldım ve enter.

Rabia Çelik Çadırcı: zihin, sadık ses! biçim/biçem olarak düş-me’yle kıyaslandığında farklılıklar olduğu görülebilir. Kitapta yer alan Kullanat Günleri şiirinde Cumartesi bağlamına baktığımızda üstünün tümden çizili olduğu dikkat çekiyor. Şair Hakan R. Temiz’in yeni kitabı zihin, sadık ses! ne öneriyor?

Hakan R. Temiz: Aslında hem “Düş-me”de hem de “zihin, sadık ses!” te alışılmış dize kurulumunu kırmaya çalıştım. Alışılmadık bağdaştırmalardan bahsediyorum. Bu yönüyle özellikle de “Düş-me”de okuru biraz zorlamış olabilirim. Yeni kitapta biraz daha az bu husus. Ama vazgeçemediğim ve vazgeçmeyeceğim bir şey bu. Hiç olmazsa şimdilik böyle düşünüyorum. Okurlardan da bu konuyla ilgili dönütler alıyorum. Çoğu şiirde okur ile alımlama noktasında aynı düzlemde buluşamıyoruz. Okur bunu olumsuz eleştiri mahiyetinde dile getiriyor. Çok klasik olacak ama şiir benden çıktıktan sonra aslında onun himayesine giriyor........

© Edebiyat Burada