Okullarda “birinci dünya savaşı” diye öğretmişlerdi. Fakat yaşlıların dilinde adı seferberlik idi.

Mesela şu diyaloglar çok sık telaffuz edilirdi:

“Filan kimsenin dedesi seferberlikten dönmedi.”

“Baban seferberlikten beş sene sonra doğmuş.”

Tarihçilere göre birinci dünya savaşında nüfusuna göre en çok kayıp veren ikinci ülke Osmanlı İmparatorluğu oldu. Ölen askerlerin sayısı yaklaşık 772 bini buldu. Bu rakama göre savaş boyunca günde ortalama 493 asker hayatını kaybetti. Ölen sivillerin sayısı 2 milyon 150 bini buldu. Ve bu rakam toplam nüfusun ,72’sine karşılık geliyordu.

Sonrasında kaybedilen diyarlar, işgal edilen memleketler, dayatılan anlaşmalar ve nice yıkımlar yetmezmiş gibi kıtlıklar, sefaletler, çeşit çeşit istibdatlar, iç baskılar da cabası oldu..

Seferberliğin bıraktığı izler, yeni kuşakların belleğinde yer almıyor gibi gözükse de seferberlikten önce batırılmaya başlanmış dikenler ve sonrasında çakılmış çiviler çıkarılmadıkça bunlar hep acıtacaktı ve zaman zaman öyle kanatacaktı ki Kaf dağının ardına da varılsa derman bulunmayacaktı.

Öyle oldu.

Ünlenince yalnız, dinlenince yalnız, sorulunca yalnız bir........

© Doğruhaber