Dünyada yaşanan savaşları bazen anlamakta zorlanıyoruz. Dökülen kan ve gözyaşlarını bir türlü kabul etmeyen vicdan sahipleri olduğu kadar, umurunda olmayan, taştan katı kalp sahibi insan görünümlüler de bulunmaktadır. Bu sadece bugünün gerçeği değil, Kur’an’ın verdiği bilgiler ışığında geçmiş dönemlerde de yaşanmış, tarih kitapları da anlatmaktadır.

Bazen iyiler kazanıyor savaşları, bazen de kötüler. Savaşı kazanmak için sadece iyi olmak yetmiyor, savaşın kanununlarını bilmek ve ona göre hazırlık yapmak gerekiyor.

Bir de kaybetmek ve kazanmak görecelidir, yani bakış açısına göre değişir. Müslüman penceresinden bakıldığında, dünyada kayıp gibi görünen, ahiret açısından büyük kazanç olur. Hak yolunda savaşıp ölen ile sömürü ve işgal uğruna ölenler eşit değildir, zira bizim ölülerimiz cennette, onların ölüleri cehennemdedir.

Filistinlilerin, yaşanan vahşet karşısında sergiledikleri duruş da bu anlamda değerlendirilmeli. Vatan ve namus uğruna canını severek feda eden bir millete göre ölüm de zaferdir, çünkü şehit olmuşlardır ve şehitlik büyük kazançtır. Ölüm sonrasını hesap etmeyip dünyaya çakılıp kalsalardı, yağmur gibi yağan bombalar altında bir saniye durmaz, dünyasını yaşayacağı başka bir yere kaçmanın yollarını ararlardı. Yüreklerdeki Kudüs sevgisi ve şehadet arzusu, toprağın üstü olmasa da altında yaşamaya onları razı etmiştir. Dolayısıyla, kaybetmek herkes için kaybetmek değil, kişiye göre değişen bir sonuçtur.

Binlerce çocuğun katledilmesiyle sonuçlanan bir vahşetin vicdan sahibi insanlarda bıraktığı travmalar kolay atlatılmayacaktır. Bununla birlikte, zalimlerin yaptıkları da yanlarına kar olarak kalmayacağına inancımız tamdır. Uhud savaşındaki yenilgi karşısında Müslümanların moralleri bozulmuştu. Hz. Muhammed’in (sas) de yaralandığı bir savaştı Uhud. Müslümanlara moral vermek için Allah şu ayeti gönderdi:

"Gevşeklik göstermeyin, üzülmeyin; eğer inanmışsanız şüphesiz en üstün olan sizsiniz. Eğer siz (Uhud’da) bir yara aldıysanız, bilin ki o topluluk da benzeri bir yara almıştı. O günleri biz insanlar arasında döndürüp duruyoruz ki Allah gerçek müminleri ortaya çıkarsın ve uğrunda şehitleri olsun diye. Allah, zalimleri sevmez.” (Al-i İmran,139-140)

Dünyada herkese çalıştığının karşılığı vardır. Bu ilahi kural savaş için de geçerlidir. Savaş kanunlarına uyan kim olursa olsun galip gelir, tedbirsiz davranan, gevşeklik gösteren, gücünün yettiğince silah ve kuvvet noktasında hazırlık yapmayan, düşmana karşı mukavemet göstermeyen mağlup olmaya mahkumdur.

Uhud savaşındaki yenilginin sebebi, savaş kazanılsa dahi ikinci emre kadar yerinizden ayrılmayacaksınız diye Hz. Peygamber'in üzerine basa basa durduğu hudut nöbetindeki bazı askerlerin gösterdikleri gevşeklikti, nöbeti terk etmişlerdi ve bunun sonucu olarak da Peygamberin ordusu mağlup olmuştu. Demekki savaşın kanunlarına uyulmadığında, peygamber de olsa yenilgi kaçınılmaz oluyor.

Şunu da bilmek gerekir ki, güçlü olmak mutlak galibiyet değildir. Allah’ın iyilere yardımı haktır ve bu gerçek bir çok savaşta tecrübe edilmiştir. Güç ve sayı bakımından az olan topluluklar, güç ve sayı bakımından üstün görünenleri denizin dibine gömmüştür.

Kur’an buyurur ki;

“Nice az birlik vardır ki, Allah’ın izniyle sayıca çok birliği yenmişlerdir, Allah sabredenlerle beraberdir." (Bakara,249)

Uhud savaşında Peygamberin ordusunun gücü, düşman ordusunun dörtte biri kadar olduğu halde zafer elde etmişlerdi ve düşman dönüp kaçıyordu, hatta müslümanlar silahlarını bile bırakmışlardı. Ne zaman savaşın kuralı çiğnendi, mağlubiyet geldi.

Yüce Allah, Uhud savaşında yenilgiye uğramış Müslümanlara “Bugün Uhud’da sizi yenenler, daha önceden Bedir’de sizin yendiğiniz topluluktu“ hatırlatmasını yaparak, sonucun nedeni üzerinde düşünmeye sevk ediyor. Ganimet gibi şahsi menfaati öne çıkarıp nöbeti terk etmenin ne gibi felaketlere yol açtığını hatırlatarak, milli menfaatin önüne hiçbir menfaatin geçmemesine dikkat çekiyor.

Bugün de Gazze’de katliam yapanlar, dün batıda katledilen ve kovulan topluluktur. Hiçbir şeyleri yokken bu güce nasıl ulaştılar, birçok devletin desteğini arkalarına nasıl aldılar, market raflarını ürünleriyle nasıl doldurdular? İşte cevabı şu ayet veriyor;

“Kim dünya hayatı ve onun ziynetini istiyorsa, orada onlara işlerinin karşılığını eksiksiz veririz; orada onlar hiçbir zarara uğratılmazlar.” (Hûd,15)

İster Allah’a inansın ister inanmasın, Allah’ın kanunu uyarınca, dünyada herkes alın terinin karşılığını alacaktır, alıyor da.

Yüce Allah, gevşeklik göstermeyi, üzüntü ve ümitsizliğe kapılmayı yasakladıktan sonra başarıya ulaşmanın yolunu da şu ayetle gösterir;

"Ey iman edenler! Sabredin, kararlılıkta yarışın, düşmana karşı hazırlıklı olun (birbirinize dayanıp bağlanın), Allah’a karşı gelmekten sakının ki başarıya ulaşabilesiniz.” (Al-i İmran,200)

Savaşı konuşmak bile insanın vicdanını sızlatıyor. Ancak savaşsız bir dünya yaşanmadığı gerçeği de önümüzde duruyor. İnsanları öldürmek için kurulan silah ve savunma alanı yatırımların en yüksek payını oluşturuyor. Bu sebeple, dünyayı savaşlarla kana bulayanları durdurmanın ve barışın tesisi için, insanlığın kıymetini bilen erdemli devletler güçlü olmak zorundadır. Bu konuda kainatın yaratıcısı ve yöneticisi buyurur ki;

“Düşmanlarınızı ve onların arkasında olanları korkutup caydırmak üzere, onlara karşı elinizden geldiği kadar güç ve silah hazırlayın. Allah yolunda harcadığınız her şeyin karşılığı, zerrece haksızlığa uğratılmadan size tastamam ödenecektir.” (Enfal,60)

Belli ki kandan beslenenler uyumuyor, fırsat kolluyor. Dolayısıyla ayet, onların anlayacağı dilden konuşarak kan ve gözyaşının durdurulabileceğini anlatılıyor. Bunun için Allah’ın istediği, “Elimizden geldiği kadar” gayret sarfetmek, düşmanın gücü kadar güç hazırlamak değil. İyi kullar elinden geleni yaparsa, gelmeyeni kendisinin tamamlayacağına işaret ediyor.

Bu konuda devletin yapacakları vardır ki bunu en iyi onlar bilirler ve gereğini yaparlar. Millet olarak ise, ayette de işaret edildiği üzere, öncelikle her türlü zorluklara karşı sabrı elden bırakmadan güçlü durmayı başarmak gerekir. Sabır, geri adım atmamaktır. Hiçbir gevşeklik göstermeden, kararlılıkla Devletimize ve değerlerimize sahip çıkmalı, Allah’ın yardımını kazanabilmek için millet olarak tek vücut olmalı, Allah’a bağlı kalıp, O’na güvenilmelidir.

Beşer olarak gerekli tedbirler alındıktan sonra, “Ol!” diyerek her şeyi var eden Allah’a dua ederiz ve karşılığını beklemeye başlarız.

Dua ile istenen hemen gelmeyebilir, belki bu dünyada hiç gelmeyebilir. Gelmeyince de duaların boşa gittiği zannına kapılabiliriz. Ama Allah (cc), kendisinin öğrettiği şekilde “Yalvara yakara ve gizlice“ (Araf,55) yapılan samimi duaları karşılıksız bırakmayacağını vaad eder.

Kur’an der ki;

Allah, onların dualarına şöyle karşılık verir:

“Şüphesiz ben, erkek olsun kadın olsun -ki birbirinizden meydana gelmişsinizdir- sizden bir şey yapanın emeğini asla boşa çıkarmam. Hicret edenlerin, yurtlarından çıkarılanların, benim yolumda eziyete uğratılanların, savaşanların ve öldürülenlerin, işte onların günahlarını elbette sileceğim. Andolsun ki, Allah katından bir mükâfat olarak onları altından ırmaklar akan cennetlere koyacağım. Şüphe yok ki nimetin güzeli Allah’ın katındadır!” (Al-i İmran,195)

Mümin kimse, dünya ve ahireti bilendir. Burası geçici, orası sonsuz; burası araç, orası amaçtır. Dünya hayatını ve ahiret hayatını bilen ve inanan kişi, hak yolunda can ve mal kaybı yaşasa da, zulme taraf olmadığından vicdani huzur içerisindedir. Bu yolda hayatını kaybedenlerin, kimsenin bilemeyeceği lüks ve konfor içinde yaşadığını Kur’an bizlere bildirir ve onlar hakkında “öldüler” diye söz söylemeyi yasaklamıştır. (Bakara,154)

Zulümle abad olunmaz. Zalimler hep kaybetmişlerdir. Bu dünyada da kaybettiler, öbür dünyayada da kaybedeceklerdir.

“İnkar edenlerin (gönüllerince) diyar diyar dolaşmaları sakın seni yanıltmasın; Kısa süren bir faydalanma... Sonra sığınakları cehennem. Ne kötü bir mesken! (Al-i İmran,196-197)

Zalimlerin öncüleri firavun ve kârun gibilerinin düştükleri acziyet ve pişmanlıkları Kur’an’da hikaye olsun diye anlatılmıyor. Zalimlere uyarı ve ibret olsun, iyilere de ferahlık olsun diye anlatılır. İyiler, canlarını kaybetseler de el emeğiyle ulaşılması imkansız büyük makamları kazandıkları için onlar hiçbir kayıp yaşamayacaklardır. Filistinli kardeşlerimizin dünyayı şaşkınlığa çeviren ölüme karşı o duruşlarının nedeni de işte bu inançtır.

"Sanma ki (yapmaması gerektiği halde) yaptıklarından memnun olanlar, (yapması gerekirken) yapmadıklarıyla övülmekten hoşlananlar, evet, sanma ki onlar azaptan kurtulacaklardır! Onlar için elem verici bir azap vardır.” (Al-i İmran,188)

Allah, en iyi bilendir.

QOSHE - Zaferler Dönüp Durur - Mahmut Göl
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Zaferler Dönüp Durur

4 0
20.11.2023

Dünyada yaşanan savaşları bazen anlamakta zorlanıyoruz. Dökülen kan ve gözyaşlarını bir türlü kabul etmeyen vicdan sahipleri olduğu kadar, umurunda olmayan, taştan katı kalp sahibi insan görünümlüler de bulunmaktadır. Bu sadece bugünün gerçeği değil, Kur’an’ın verdiği bilgiler ışığında geçmiş dönemlerde de yaşanmış, tarih kitapları da anlatmaktadır.

Bazen iyiler kazanıyor savaşları, bazen de kötüler. Savaşı kazanmak için sadece iyi olmak yetmiyor, savaşın kanununlarını bilmek ve ona göre hazırlık yapmak gerekiyor.

Bir de kaybetmek ve kazanmak görecelidir, yani bakış açısına göre değişir. Müslüman penceresinden bakıldığında, dünyada kayıp gibi görünen, ahiret açısından büyük kazanç olur. Hak yolunda savaşıp ölen ile sömürü ve işgal uğruna ölenler eşit değildir, zira bizim ölülerimiz cennette, onların ölüleri cehennemdedir.

Filistinlilerin, yaşanan vahşet karşısında sergiledikleri duruş da bu anlamda değerlendirilmeli. Vatan ve namus uğruna canını severek feda eden bir millete göre ölüm de zaferdir, çünkü şehit olmuşlardır ve şehitlik büyük kazançtır. Ölüm sonrasını hesap etmeyip dünyaya çakılıp kalsalardı, yağmur gibi yağan bombalar altında bir saniye durmaz, dünyasını yaşayacağı başka bir yere kaçmanın yollarını ararlardı. Yüreklerdeki Kudüs sevgisi ve şehadet arzusu, toprağın üstü olmasa da altında yaşamaya onları razı etmiştir. Dolayısıyla, kaybetmek herkes için kaybetmek değil, kişiye göre değişen bir sonuçtur.

Binlerce çocuğun katledilmesiyle sonuçlanan bir vahşetin vicdan sahibi insanlarda bıraktığı travmalar kolay atlatılmayacaktır. Bununla birlikte, zalimlerin yaptıkları da yanlarına kar olarak kalmayacağına inancımız tamdır. Uhud savaşındaki yenilgi karşısında Müslümanların moralleri bozulmuştu. Hz. Muhammed’in (sas) de yaralandığı bir savaştı Uhud. Müslümanlara moral vermek için Allah şu ayeti gönderdi:

"Gevşeklik göstermeyin, üzülmeyin; eğer inanmışsanız şüphesiz en üstün olan sizsiniz. Eğer siz (Uhud’da) bir yara aldıysanız, bilin ki o topluluk da benzeri bir yara almıştı. O günleri biz insanlar arasında döndürüp duruyoruz ki Allah gerçek müminleri ortaya çıkarsın ve uğrunda şehitleri olsun diye. Allah, zalimleri sevmez.” (Al-i İmran,139-140)

Dünyada herkese çalıştığının karşılığı vardır. Bu ilahi kural savaş için de geçerlidir. Savaş kanunlarına uyan kim olursa olsun galip gelir, tedbirsiz davranan, gevşeklik gösteren, gücünün yettiğince silah ve kuvvet noktasında hazırlık yapmayan, düşmana karşı mukavemet göstermeyen mağlup olmaya mahkumdur.

Uhud savaşındaki yenilginin sebebi, savaş kazanılsa dahi ikinci emre kadar yerinizden ayrılmayacaksınız diye Hz. Peygamber'in üzerine basa basa durduğu hudut nöbetindeki bazı askerlerin gösterdikleri gevşeklikti, nöbeti terk etmişlerdi ve bunun sonucu olarak da Peygamberin ordusu mağlup olmuştu. Demekki savaşın kanunlarına uyulmadığında, peygamber de olsa yenilgi kaçınılmaz oluyor.

Şunu da bilmek gerekir........

© Diyanet Haber


Get it on Google Play