İstanbul’dayım,

Pencereden bakıyorum, meşhur bir sigorta firması binası yükseliyor bir yanda,

Bir diğer tarafta yine meşhur bir özel hastane,

Ortalarında ise yine alanında önemli bir yere sahip önemli bir göz hastanesi.

Geldiğim günün ertesi sabahı, bir şeyin yokluğunu fark ettim,

Bir ses, bir nefes, bir çağrı, bir boşluk…

Beklediğim fakat uzaktan da olsa duyamadığım bir fısıltı da olsa bir sözdü…

Yoktu.

Göğe baktım sonra uzun uzun,

Ve dedim ki kendime,

Olsun, gökyüzü de O’nun,

Bahçedeki ağaçlar da.

Ağaçlardaki kuşların seslerini duymaya başladım.

Onların benim gibi bir hatırlatıcıya,........

© Dikgazete.com