2025 yılı edebi anlamda sizin için nasıl geçti?

2025 yılı edebî anlamda benim için hem üretkenlik hem de görünürlük açısından verimli bir yıl oldu. Dergilerde, dijital mecralarda ve söyleşilerde yer almak, metinlerime dışarıdan bakabilme imkânı sunarken metinlerimin dolaşıma girmesi, tartışılması ve geri dönüş alması yazıyla kurduğum ilişkiyi besledi. 2025’i edebiyatla daha temas hâlinde, daha canlı ve öğretici bir yıl olarak hatırlayacağım.

Bu yıl okuduğunuz ve sizde iz bırakan üç kitap adı söyler misiniz?

Daniil Harms’tan Bugün Hiçbir Şey Yazmadım, Boris Vian’dan Kurt Adam, Bilge Karasu’dan Göçmüş Kediler Bahçesi.

Bu üç kitapta beni en çok etkileyen şey, hikâyeden çok atmosferin ve boşlukların konuşması oldu. Bir de anormal ve sıradışının cazibesi…

Türk edebiyatında bugün karşılaştığımız en büyük sorun yazmak mı, yayımlanmak mı, okunmak mı?

Türk edebiyatında bugün yazmak gibi bir sorunun olduğunu düşünmüyorum. Yazmak hiç olmadığı kadar mümkün; metin üretimi bol, mecralar çeşitli. Asıl mesele, yazılanın nitelikli biçimde yayımlanması ve oradan da okurla gerçek bir ilişki kurulabilmesi. Yayımlanmak, görünürlükle karıştırıldığında sorunlu bir eşiğe dönüşüyor. Çünkü her yayımlanan metin gerçekten dolaşıma girmiyor; her dolaşıma giren metin de okunmuyor. Bugünün temel sorunu, bu üç aşama arasında sağlıklı ve adil bir dolaşımın kurulamaması.

Günümüzde bir metnin yayınevince........

© dibace.net