Υπάρχει κάτι βαθιά προσβλητικό, όχι μόνο για την κοινή λογική, αλλά και για την ίδια την έννοια της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Υπάρχουν πολλές μορφές διοικητικής ανεπάρκειας. Υπάρχει η αργοπορία, η γραφειοκρατία, η αδιαφορία.

Αλλά υπάρχει και μια ανώτερη, η πιο επικίνδυνη ίσως μορφή. Η άγνοια που παίρνει αποφάσεις.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, εκεί όπου απλοί υπάλληλοι, χωρίς νομική παιδεία, χωρίς σπουδή στο Διοικητικό Δίκαιο, χωρίς καν επίγνωση της έννοιας της «νομιμότητας», κρίνουν τις αποφάσεις συλλογικών οργάνων της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Είναι όχι απλά οδυνηρό αλλά παρακμιακό στο να βλέπεις απλούς διοικητικούς υπαλλήλους να κρίνουν, να απορρίπτουν ή να υιοθετούν αποφάσεις των Δήμων, χωρίς να διαθέτουν στοιχειώδη γνώση του Δικαίου.

Το άρθρο 227 του Ν. 3852/2010 ορίζει τη διαδικασία ελέγχου της νομιμότητας των αποφάσεων των συλλογικών οργάνων των Δήμων. Θεσπίστηκε για να προστατεύσει τον πολίτη και να θωρακίσει τη Δημοκρατία και την ασφάλεια Δικαίου από αυθαιρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στην πράξη όμως, μετατράπηκε σε ένα εργαλείο όπου υπάλληλοι χωρίς νομική κατάρτιση υποδύονται το ρόλο του διοικητικού δικαστή.

Η Πολιτεία, με την αξεπέραστη εφευρετικότητά της, μετέτρεψε τον........

© Cretalive