Hayli zaman geçmiş üzerinden, bir kez daha bir yazı(m)da sözünü etmiştim. Yıllar evvel bir papazdan dinlemiştim.

Şu mealde uzun uzadıya konuşup anlatmıştı...Taş ustaları iki şeyi çok iyi yaparlarmış. Duvar örmek ve köprü yapmak! Evet, o örülen duvarların içinde yaratılan mekânlarda insanlar kendilerine ait bir dünya yaratırlar. Kapanarak çoğu kez!

Bir de köprüler yaparlar o taş ustaları, insanlar üzerinden geçsin, özlediklerine kavuşsun, menzillerine ulaşsınlar diye.

Sahi "siz hangi tür taş ustasından olmak isterdiniz" diye de sormuştu...

Duvar örüp başkalarıyla aranıza ulaşılmaz engeller konulanlardan mı?

Yoksa köprüler döşeyip ulaşılabilir olanlardan mı?

Şimdi elimde bir kitap var Ataol Behramoğlu imzalı "Köprülere Şiirler."*

Dinlemiş o da, sanki benim gibi papazı!

"İnsanı insanla buluşturuyordu

Ne ırk farkı önemliydi, ne dil, ne din..."

Gittiği, gördüğü, üzerinden geçtiği! Ya da henüz görmediği ama........

© Bianet