Boşuna söylememiş Ulu Önder; “Ben sporcunun zeki, çevik ve aynı zamanda ahlaklısını severim” sözünü… Ahlak olmayınca, sporcu olunmuyor…

Bir güreşçinin 2 puanlık oyundan 4 puan beklediğini düşünün. Ya da bir futbolcunun ceza sahası dışındaki faullere penaltı beklediğini, topun yüzde 80’i çizgiyi geçtiğinde gol beklediğini… Ahlaklı bir sporcunun bu beklentileri olur mu? Ahlaklı basketbolcu top kendisinden dışarı çıktığında “benden çıktı” diyebilendir, ahlaklı voleybolcu fileye temas ettiğinde “ben değdim” diyebilendir. Adaleti herkes için istemeyenden sporcu olmaz!

Dövizin aylık faizi %1 bile değilken döviz birikiminizden 0 gelir beklemek; galibiyete 3 puan yerine 300 puan beklemek değil midir? Spor insanı bu beklenti içerisinde olabilir mi?

Geçtiğimiz ay, İtalya bahis skandalını konuştu. Aston Villa’ya kiralanan bonservisi Galatasaray’da olan Nicolo Zaniolo’nun bahis oynadığı iddia edildi. Zaniolo’nun ve annesinin telefonlarına, bilgisayarlarına ve tabletlerine el kondu. Sandro Tonali ise, kendi oynadığı takımların maçları için bile bahis oynuyormuş. 10 ay ceza aldı. Nicolo Fagiolo ise kendi takımının maçlarına bahis oynamadığını iddia etse de hem kumar sitelerinde hem bahis sitelerinde oynadığını, büyük borçların altına girdiğini, takım arkadaşlarından borçlar aldığını, yasa dışı bahis siteleri yöneticilerince bacağının kırılacağına dair tehditler aldığını itiraf etti. 7 ay ceza aldı. İtalya Milli Takımı’nın 3 oyuncusunun bahis oynaması ve bu iki oyuncunun aynı dönemlerde Milan’da forma giymesi haklı olarak kafaları karıştırıyor. Bir sporcunun kişisel olarak suç işlemesi........

© Aydınlık