Ειδικά στην Ελλάδα, οι αδυναμίες άσκησης μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής περιβαλλοντικής πολιτικής έχουν οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου πολυνομία, με επικαλύψεις, αντιφάσεις, ασυνέχειες και παραμορφώσεις
Οι τίτλοι κεφαλαίων που αναφέρονται στο τέλος του κειμένου, αφορούν είτε στην καθ’ αυτό νομοθεσία για το περιβάλλον –η οποία σταδιακά εμπλουτίζεται και με νέα δικαιακά αντικείμενα– είτε στα εργαλεία για την άσκηση πολιτικών οι οποίες συν τω χρόνω παγιώνονται και αποκτούν ρυθμιστικά χαρακτηριστικά. Το πιο γνωστό παράδειγμα της δεύτερης κατηγορίας είναι οι περιβαλλοντικές και χωροταξικές μελέτες, οι περισσότερες των οποίων δεν περιορίζονται στις διαπιστώσεις, αλλά καταλήγουν σε συμπεράσματα και προτάσεις νομοθετικού περιεχομένου (ως μη όφειλαν). Το χειρότερο όμως είναι ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία, μεταφρασμένη πρόχειρα στις γλώσσες των χωρών μελών και χωρίς την απαραίτητη προσαρμογή, συν τω χρόνω υποκατέστησε –σε χώρες με χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης, όπως η Ελλάδα– την παραγωγή εθνικής πολιτικής. Εξαιτίας του τρόπου αυτού παραγωγής, η ευρωπαϊκή νομοθετική πολιτική εκφυλίστηκε σε καρικατούρα διατάξεων μη λειτουργικών και αναποτελεσματικών, που δεν εξυπηρετούν τις επιδιώξεις της σύγκλισης. Εν τέλει, το ίδιο συνέβη και με τις χρηματοδοτήσεις: το ακατάλληλο θεσμικό πλαίσιο παράγει ακατάλληλα χρηματοδοτικά προγράμματα τα οποία θα ήταν χρήσιμα μόνο στην περίπτωση που θα εξυπηρετούσαν ταυτοχρόνως τόσο τις εθνικές όσο και τις ευρωπαϊκές πολιτικές. Αντ’ αυτού, καταλήγουν σε μια ασυνάρτητη και ακατάσχετη ροή πόρων από τον πλούσιο Βορρά προς τον «πενόμενο» Νότο, μια διαδικασία η οποία συχνά κατηγορήθηκε ως «σύστημα εξαγοράς» για την επίτευξη άλλων συναινέσεων γεωστρατηγικού χαρακτήρα.
Αναλυτικά, και με πιο σεμνή διατύπωση, οι λόγοι που καθιστούν απαραίτητη μια περιβαλλοντική/νομοθετική μεταρρύθμιση σήμερα είναι κυρίως οι εξής:
Ειδικά στην Ελλάδα, οι αδυναμίες άσκησης μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής περιβαλλοντικής πολιτικής έχουν οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου πολυνομία, με επικαλύψεις, αντιφάσεις, ασυνέχειες και παραμορφώσεις. Αυτή η κατάσταση δεν αποκαλύπτει μόνο το διαχρονικό έλλειμμα στην παραγωγή Δικαίου στην εποχή της Νεωτερικότητας, αλλά και στις αδυναμίες της πολιτικής τάξης να κυβερνήσει με βάση γενικούς νόμους (νόμους πλαίσια) και αρχές. Η αδυναμία επίλυσης προβλημάτων με βάση το «υπαρκτό» Δίκαιο οδηγεί στην εκ νέου νομοθέτηση και εν τέλει σε μια ατελέσφορη και αυτοαναιρούμενη διαδικασία. Κραυγαλέα παραδείγματα η Εκτός Σχεδίου Δόμηση και οι προσφυγές στο ΣτΕ.
Το παρόν κείμενο καταλήγει σε μια συλλογή θεμάτων τα οποία έχουν σχετική (επιστημονική) πληρότητα και θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα πρώτο ικανοποιητικό πλαίσιο διαλόγου ή/και προώθησης ώριμων προτάσεων μιας Περιβαλλοντικής και Ευρωπροσανατολισμένης Μεταρρύθμισης.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΤΙΤΛΟΙ
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
visit website
