Fakat Türk milliyetçilikleri vardır. Hem eşzamanlı hem artzamanlı olarak bu böyledir. Aynı anda, hatta aynı partide ya da parti altı oluşumda hareket eden aktörler de, bunların tarih içindeki gelişimi de bu çokluğa işaret eder.

Tek bir Türk milliyetçiliğinden bahsetmek ya bir hayaldir ya da bir kafa karışıklığına işaret eder. Bunları söylerken bir küçük görme ya da aşağılama amacı taşımıyorum. Fakat 12 Eylül 1980 faşist darbesi ardından gelişen konjonktür ve ülkedeki siyasal alanın oluşumu milliyetçiliği tercih edilir bir şey, bir artı değer haline getirdi. Dolayısıyla sadece adıyla sanıyla milliyetçi olanlar değil, solcusu, siyasal İslamcısı, ulusalcısı, aklınıza kim gelirse, kendilerini olumlamak ve hem devlet hem kamuoyundan kabul görmek için milliyetçi olduklarını vurguluyor.

Bugün kendini milliyetçi olarak lanse edenlerin yaldızını kazıdığınızda, alttan genellikle siyasal oportünizmler çıkacaktır. Matah olanın arkasında saklanmaya çalışan bilinçli, bilinçsiz ya da oldukça kalabalık bir yarı-bilinçli/yarı-bilinçsiz gruplar silsilesi…

FUTBOL TARAFTARLARI MI DAHA RASYONEL, MİLLİYETÇİLER Mİ?

Ben milliyetçi değilim. Kendimi bildim bileli, geçen haftalarda sözünü ettiğim, doktora tezimde de “ulus oluşum süreci” yaklaşımına dayandığım Miroslav Hroch’un milliyetçiliği irrasyonel bir ideoloji olarak değerlendirmesine yakın durdum. Hroch’u okumadan önce de bu görüşteydim. Okuduktan sonra bu benim için daha sarih bir hale geldi.

Tekrar ediyorum: Burada hakaret etmek gibi bir amacım yok. Bunu durup durup tekrarlamama da, bizim (her türden) milliyetçilerimizin cabbar ve cevval duruşları yol açmıyor. Tırstığımdan sözümü hafifletmeye çalışıyor değilim yani. Çünkü tırsmama yol açacak bir şey söylemiyorum. Olguya dayalı bir eleştirelliğin peşindeyim.

Milliyetçilik ya da milliyetçilikler, irrasyonel ideolojilerdir. Çünkü tüm dünyayı belirli bir millet üzerinden algılama ve bu dünyada o milletin hakimiyetini kurma sevdasındadırlar. İçindeki tüm farklı tonlar ve gerçekçilik-hayalcilik dozları bir yana, bir Türk milliyetçisi dünyanın en üstün milletinin Türk milleti olduğunu düşünür. Bütün jeopolitik ve falan fıstık durumlarına rağmen, koşullar mümkün kılsa, dünyayı Türklerin yönetmesi gerektiğine, geri kalan tüm milletlerin de Türklere boyun eğmesi gerektiğine inanır. O yüzden ilk fırsatta, başka milletler için “uşak, köle, soysuz vb.” sıfatlar kullanır. Tabii burada Türk yerine Fransız, Alman, Afgan, Çin vb. milliyetçilik adlarını da kullanabilirsiniz. Bu anlamda, bir milliyetçiye en yakın duracak kimlik futbol taraftarlığıdır.

KAPSARSA FANTEZİ, DIŞLARSA İRRASYONEL

Bir ara duvarlara yazılıyordu, eminim yine yazıldığı oluyordur: “Dünya Türk olsun!” Bir milliyetçi içten içe bunu arzuluyor olabilir, çünkü bu bir ihtiyaçsızlık hali olurdu. Bütün dünya Türk olsa, başka milletlerle çatışma zorunluluğunuz kalmaz, düşmanlık hislerinden kurtulabilirdiniz. Düşünsenize, nereye dönseniz Türk. Ne Suriyeli var, ne Kürt, ne Çerkes, ne Amerikalı… Acıktım diye düşündüğün anda pişmiş tavuğun uçarak gelip ağzına girdiği fakir cenneti gibi bir şey bu.

Fakat bu bir fantezidir ve milliyetçi ideoloji ile de çatışma halindedir. Milliyetçi ideolojiler kaçınılmaz olarak bir........

© Artı Gerçek