Bazen bir tabak makarna sadece makarna değildir.

Küçük bir mutluluk, bir sakinleşme çabası, belki de içimizdeki boşluğu doldurma arayışıdır. Kimi zaman gün boyu yaşanan stres, kırgınlık ya da yalnızlık hissi, akşam olduğunda buzdolabının önünde son bulur. “Sadece biraz atıştırayım,” deriz ama çoğu zaman neyi bastırdığımızı bilmeden yeriz.

Duygusal yeme, aslında hepimizin zaman zaman başvurduğu bir başa çıkma biçimidir. Bir şeyler yolunda gitmediğinde, içimizdeki karmaşayı susturmanın en kolay yolu, bir şeyler yemektir. Çünkü yemek sadece bedeni değil, duyguları da yatıştırır. Çocukluğumuzdan beri öğrendiğimiz bir kalıptır bu. Düşüp ağladığımızda elimize verilen çikolata, kötü bir günün sonunda “hadi gel sana güzel bir şey ısmarlayayım” diyen bir ses…........

© Anayurt