Kara Veba, temel olarak Yersinia pestis adı verilen bir bakterinin neden olduğu bir hastalıktır. Bakteri genellikle kemirgenlerde yaşar ve sıçanların üzerindeki pireler aracılığıyla insanlara geçer. Enfekte bir pire, bir insanı ısırdığında bakteriyi kan dolaşımına aktarır. Ayrıca, hastalığın bazı formları doğrudan damlacık yoluyla insandan insana da bulaşabilir. Hastalığın Asya'nın steplerinden çıktığı ve İpek Yolu ticaret yolları üzerinden Kırım Yarımadası'na ulaştığı düşünülmektedir. Buradan da Ceneviz ticaret gemileriyle 1347'de Avrupa'ya yayıldı. Avrupa'da en yıkıcı etkisi 1347 ile 1351 yılları arasında yaşanmıştır. Bubonik Veba en yaygın görülen formdur. Belirtileri arasında yüksek ateş, titreme, kusma ve en karakteristik olarak da "buboes" adı verilen şişmiş ve ağrılı lenf düğümleri bulunur. Tedavi edilmezse ölüm oranı çok yüksektir. Septisemik Veba bakterinin doğrudan kan dolaşımına yayılmasıyla oluşur. Sıklıkla cilt altında kanamaya neden olur, bu da deride morarmalara ve kararmalara yol açar; hastalığa "Kara Veba" adının verilmesinin bir nedeni de budur. Antibiyotik öncesi dönemde neredeyse 0 ölümcüldü. Pnömonik Veba ise Akciğerleri enfekte eden vebanın en nadir, ancak en bulaşıcı formudur. Öksürme yoluyla damlacıklarla insandan insana hızla yayılabilir.

Salgınla mücadele eden figürler arasında en akılda kalıcı ve ürkütücü olanı, şüphesiz Veba Doktorlarıdır. Kostüm, o dönemin yaygın tıbbi inancı olan Miasma Teorisine dayanıyordu ve doktoru........

© 9 Eylül Gazetesi