menu_open Columnists
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close

Fakirliğin gölgesinde sessizce yok oluyoruz!

14 6
04.11.2025

AKP iktidara geleli dün 23 yıl bitti. Neredeyse çeyrek asır.

O vakit doğanlar şimdi koskoca adam oldu. Çoluk çocuğa sahibi olanlar var.

Bir ömür demeyelim ama öyle ya da böyle bir kuşak siyasal İslamcı zihniyetin idaresi altında dünyaya gözlerini açtı; büyüdü, çocukluğunu, ergenliğini ve gençliğini yaşadı, yaşıyor.

Bunca yılın bilançosu, ekonomiden siyasete, adaletten eğitime, sağlıktan milli güvenliğe kadar; istisnasız her alanda hepimiz için çok ağır.

Siyasetteki çürümeyi, kokuşmuşluğu, yozlaşmayı, memleketin karşı karşıya olduğu beka meselelerini şimdilik kenara koyalım, onları başka bir yazının konusu yapalım.

Sokaktaki insan feryat figan; onlara kulak verelim.

Herkes soruyor:

“Bize böyle ne oldu?”

Sadece rakamlarda değil, sokakta, mutfakta, ama daha çok milletin ruhunda hissedilen ağır bir fakirleşme var.

Öyle bir hayat pahalılığı yaşıyoruz ki, neredeyse fiyat algımız kalmadı. Ne pahalı, ne ucuz, anlayamaz olduk.

Bir bardak kahveye de bir porsiyon tavuk dönere de 300 TL vermek ne kadar mantıklı olabilir?

Asgari ücret memleket genelinde “ortalama maaş” haline geldi.

Parayla rasyonel ilişkimiz bozuldu. Orta halli bir kebapçıya giden dört kişiye hesap 2 bin TL de gelebilir 5 bin TL de 10 bin TL de...Artık adisyonda bahtınıza ne çıkarsa!

Elimizdeki banknotun neye yeteceğini neye yetmeyeceğini bilmiyoruz.

Çarşıda, pazarda, markette gördüğümüz etiketlerin bir anlamı kalmadı. Gün be gün değişmekteler.

Tablo son derece vahim.

Şöyle karşıdan bakınca cümlemiz giderek artan fakirliğin gölgesinde sessizce yok olup gitmekteyiz.

Cümlemiz derken, iktidarın bizden aldıklarıyla beslediği şanslı kullarından, azgın İslamcı azınlıktan, sonradan görme müteahhit tayfasından, emperyalizmin işbirlikçisi çakma burjuvaziden filan bahsetmiyorum.

Onların tuzu kuru, en azından şimdilik.

Benim derdim, yurdum insanının kahir ekseriyeti; yani fakirlik ile açlık sınırı arasında gidip gelen hatta çoğu vakit kursağına giren iki lokma ile yaşamaya çalışan sessiz çoğunluk.

Cebimizle birlikte ruhumuz da fakirleşiyor, paramızla beraber........

© 12punto