Çok uzun yıllar boyunca hatta modern dönemin sonuna kadar (1960’lar ortası) sanatın resim ve heykelle ifade edilmesinden sonra her şeyin sanat ve John Beuys’un tanımına göre herkesin sanatçı sayılabildiği bir döneme girilmesi nedeniyle sanatın ne olduğu tartışmasına da girmek gerekiyor.

***

Mimesis döneminde (yani modernizm öncesinde, 1870 öncesi) gerçekliği kopya edilmiş gibi iyi temsil eden sanatçı iyi sanatçı kabul ediliyordu.

Modern devrimi Paris’te başlayınca mimesis reddedildi. Sanatçının gerçeğe istediği gibi biçim vermesi dönemi başladı. Bu devrim New York’a gelince önü açılan soyut resmin yolundan çok fazla yürünmüş (uç noktaya gidilmiş), soyut dışavurumculuk ile gerçeği çağrıştıran her formdan bağımsız hale gelmişti.

Modern sanat içerikten fazla biçime vurgu yapıyordu ve bu aslında ortamın (Medium) gelişmesi ve soyutlamaya indirgenmesi anlamına geliyordu. En iyi modernist sanatçının estetiğe etik ve toplumsal anlamdan ve politik mesajdan çok biçimde değer verdiği kabul edilmişti. Dolayısıyla modernist sanat izleyici için gündelik yaşamın deneylerinden ve toplumsal sorunlardan bağımsız bir deney üretmişti.

İyi modern sanatçı ortama (medium) özgü biçimsel özelliklerden yararlanan yani tuvalin........

© 10 Haber