İnsan yaptıklarından pişman olabilir; bu insani bir durumdur.

Asıl sorun, bugünü doğru kullanmayıp sona yaklaşıldığında “yapamadım” demektir.

Pişmanlık, hayatın doğal yan ürünlerinden biridir. Düşünen, risk alan, karar veren herkes zaman zaman pişmanlık duyar. Bu duygu ne zayıflıktır ne de başarısızlık göstergesi. Aksine, farkındalığın işaretidir. Ancak pişmanlık bir noktadan sonra öğretici olmaktan çıkar, ağır bir yüke dönüşebilir.

Bu fark, tam da bugün alınan kararlarla belirlenir.

Bugün tuzaklarla doludur.

“Sonra bakarım”, “şimdi sırası değil”, “önce şu bitsin” gibi cümleler hep bugünün dilidir. Bugün, fark edilmeden ertelenen zamandır. İnsan, bugünü sınırsız sandığı anda savrulmaya başlar.

Oysa bugün ile fiziki ömrün sona ereceği zaman arasındaki dönem, insanın elindeki en kıymetli sermayedir. Zaman sonsuz sanıldığında plansızca harcanır; sınırlı olduğu kabul edildiğinde ise disiplin kazanır. Öncelikler netleşir, fazlalıklar elenir, hayat sadeleşir.

Yıllar ilerledikçe pişmanlıkların rengi değişir.

Yanlış yapılmış........

© 10 Haber