Özellikle yaz mevsimlerinde binlerce hektar ormanlarımız yanıp kül oluyor. Sebep ve neden ne olursa olsun bizlere nefes olan ağaçlarımız, bitkilerimiz, çiçeklerimiz ve içinde yaşayan canlılarımız yok oluyor. Geçtiğimiz günlerde Diyarbakır ve Mardin’de çıkan yangınlarda on beş vatandaşımız hayatını kaybetti. Son olarak Kuşadası alevlere teslim oldu. Yangın şehir merkezine kadar ulaştı.

Hayatını kaybeden sadece insan değil, yüzlerce canlı yanarak telef oldu. Vücutlarının tamamı yanan hayvanlar yerinden kıpırdayamıyor. Her yeri yanık keçiler, yılkı atları, karacalar ve hiçbir şekilde kaçma şansı olmayan kaplumbağalar ve sürüngenler. Kanatları olduğu halde uçamayan yüzlerce kanatlılar. Sadece acıyarak ve üzülerek izlediğimiz canlar bir yok oldu. Yüreğimizi dağlayan görüntüleri gördükçe insanlığımızdan utanır olduk.

Devlet olarak yeterli önlemler alınamamış acil müdahale edilememiş olabilir. Fakat İçinde merhamet duygusu, doğa, ağaç ve hayvan sevgisi kalmamış insanlara ne demeli? Ekolojik olarak oluşan yangınlarda yapacak bir şeyimiz yok doğanın kanunu bu. Halk olarak bilinçli değiliz. Herkesin bir ağaç gölgesinin altında ya da ırmak kenarında ateş yakma, mangal yapma keyfi vardır. Keyif'in sonunda yaktığımız ateşi söndürmeden ayrılıyoruz. Çöplerimizi hoyratça doğanın kalbine savuruyoruz. İçtiğimiz sigara izmaritlerini gelişi güzel sağa sola atıyoruz. Söndürmediğimiz o ateşler başka canları yakıyor. Doğadaki canların katili olarak iki kuruşluk keyfimizi faciayla........

© Yeşilgiresun