Hayatın kendince bir ritmi, bir melodisi, bir ahengi var. Ve sizi nerede, ne zaman, nasıl yakalayacağını bilemediğiniz bir kuşatıcılığı da.
İnsan yapısı ve yaratılışı itibariyle sürekli bir arayış ve koşuşturmaca içerisinde. Bu arayış ve koşuşturmaca kimileri için bir yaşam felsefesiyken; kimileri içinse büyük bir külfet, sonuçsuz bir çaba, boşa harcanan zaman ve beyhude bir uğraş! Bir mutlu azınlık içinse bu arayış ve koşuşturmaca, insanın kendisini var etmesi ve/ya anlamlandırması için olmazsa olmaz bir varoluşsal bir süreç, eşsiz bir tecrübe ve hiç dinmeyen merak duygusunun bir tatmine ulaşması. Bir dördüncüsü de insanın kendisinden daha yüce olanla bir bağ kurma çabası.
Hayatın olağan akışında insanın hallerine odaklandığımızda ortaya çıkan manzaranın objektif bir fotoğrafını çekebilmek belki mümkün olmayacaktır fakat en azından 'İnsanlık halleri'ne dair birkaç kelam edebilme imkanına kavuşabileceğimizi de hiç kimse inkar etmeyecektir.
Söz konusu 'insanlık halleri' olduğunda şairin; 'Yar deyince kalem elden düşüyor/Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor'........

© Yeşilgiresun