Tekstil ve giyim endüstrisinin yıllar içinde sağladığı büyüme son yıllarda hızlı modanın etkisiyle daha da arttı. Aşırı üretim, aşırı tüketim, ucuza giyim ile karakterize hızlı modanın perde arkasında aynı zamanda işçi sömürüsü, petrokimya, iklim krizi, yoksulluk, toprak, çevre ve su kirliliği var.

Hızlı moda kavramı 90’larda doğdu ve o zamandan beri artan bir tüketimle dünyayı ele geçirdi. Daha öncesinde vitrinlerde yalnızca sezonluk, mevsimlik ürünler yer alırken İspanyol giyim markası Zara’nın iki haftada hazırlanabilen koleksiyonlarıyla giyim eşyası üretimi ve tüketimi tamamen değişti. Tasarımından vitrine gelişi iki hafta süren koleksiyonun, üstelik de çok ucuza nasıl üretilebildiğine baktığımızda elbette arkasında kirlilik, sömürü, takipsizlik, denetimsizlik, kirlilik, atıklar, eşitsizlik var.

Hızlı moda markaları, daha ucuza daha çok çeşit ürün üretebilmek için ürünlerini işçi haklarını yok sayan, yoksul ülkelerdeki tedarikçilere ürettiriyor. Müşteri kapabilmek için birbirleriyle yarışan fabrikalar fiyatlarını daha da düşürebilmek için daha ucuza, güvencesiz, daha az işçi çalıştırıyor. Uzun saatlere, yan haklarından, güvenceden ve asgari geçim ücretinden yoksun, hakkını aradığında her an işsiz kalabileceği tehdidi altındaki işçiler de mecbur oldukları için bu koşullar altında çalışmaya devam ediyor.

Tekstil endüstrisinin kirli normallerini burada yazmıştım.

İşçilerin haklarını elde edebildikleri,........

© Yeşil Gazete