TBMM Komisyonunda raporlar havalarda uçuşuyor. AKP, MHP ve CHP raporları çözüm süreci bakımından umutvar değil. İşin özüyle ilgili devletle ve devlet partileriyle konuşacak olursam şunları söyleyebilirim:

Savaşa “terör” demenizi, barış yerine “terörsüz Türkiye” hedefinden söz etmenizi elbette kabul etmiyorum ama anlıyorum. Devletsiniz ve devletinizi savunmak için böyle bir kavramsal çarpıtmaya ihtiyacınız var.
Terör değil de savaş deseniz, hemen ardından barış demek zorunda kalacaksınız. Barış deyince de ne siz PKK’nin silahlı güçlerini ne de PKK sizin ordu güçlerinizi, karşılıklı işlenen savaş suçları dışında, birbirleriyle savaştıkları için “suçlu” saymayacak.

Oysa şimdi siz PKK’nin silahlı güçlerini terör suçlusu sayıyorsunuz, o nedenle bu güçlerden “suç işleyenler ve işlemeyenler” gibi akla aykırı formüllerle işin içinden çıkmak zorunda kalıyorsunuz. Öyle olunca da mesela İyi Parti gibi partiler “madem suçlular, cezalandırılsınlar” diyerek tekerinize çomak sokunca zorlanıyorsunuz.
Savaşta ölüm Allah’ın emridir. Ölümsüz savaş olmaz. Savaşta yalnız bir tarafın insanları değil, iki tarafın insanları ölür. Ama savaşa terör derseniz, sizin taraftan ölenler “terör kurbanları” olur, diğer taraftan ölenler ise işledikleri suçun cezasını çekmiş teröristler olarak kayda geçer. Böyle olunca, “terörsüz Türkiye” için karşınıza şehit yakınlarının ve gazilerin “rızası” gibi aşılması çok zor engeller çıkar. Onları sizin ikna etmeniz ne kadar zorsa, Müsavat Dervişoğlu’nun, CHP medyasındaki aşırı ulusalcı Yılmaz Özdil gibilerinin şehit yakınlarını ve gazileri kışkırtması o kadar kolaydır.

Şu sırada karşınızdaki en büyük mesele, yaşanan savaş olduğu için savaş esirlerinin nasıl salınacağı meselesidir. Ama siz savaşa terör dediğiniz için, başta Abdullah Öcalan olmak üzere binlerce PKK’li savaş esirini de........

© Yeni Yaşam