Biden yönetimi şu günlerde İran’ı İsrail’e yapacağı saldırıyı sınırlı tutmaya ikna etmeye çalışıyor ancak bugüne kadar Netanyahu hükümetine verdiği sınırsız desteğin oynadığı teşvik edici rolünü unutmak mümkün değil. Biden yönetimi Hamas’ın 7 Ekim saldırısı sonrasında İsrail’in yanında olduğunu her fırsatta ifade etmekle kalmayıp başka ülkelere silah satışına uyguladığı insan hakları kriterlerini uygulamadan İsrail’e silah ve mühimmat akışını devam ettirdi. Biden, Refah’a operasyonu ‘kırmızı çizgi’ ilan etmesine rağmen Netanyahu hükümetinin bunu görmezden gelmesine tepki göstermedi. Amerika’nın uluslararası arenada izole olması pahasına Birleşmiş Milletler’de İsrail’i koruma geleneğini devam ettirdi. Kendi seçmeninin tepkisine rağmen İsrail’in Gazze’yi yaşanmaz hale getirmeyi amaçlayan etnik temizlik harekâtına göz yumduğu ve desteklediği için ‘Soykırımcı Joe’ olarak anılmayı bile göze aldı. Bu politika ne ateşkes sağlanmasını ne de bölgesel savaş ihtimalinin engellenmesini sağladı.

Bugüne kadar İsrail’in ABD’ye ürettiği siyasi ve diplomatik maliyeti göğüsleyen Biden, zaman zaman Netanyahu’ya ne kadar sert konuştuğunu basına yansıtarak aslında ne kadar memnuniyetsiz olduğunu göstermeye çalıştı. Bir yandan bölgeye İsrail’i korumak için savaş gemisi gönderirken bir yandan da Netanyahu’ya kızgınlığını basına sızdırması, Biden’ın politika üretmekte ve Tel Aviv’i ikna etmekte ne kadar aciz kaldığını bir kez daha gözler önüne serdi. Pazartesi yapılan ulusal güvenlik toplantısından basına sızdırılan mesaj da İran’ın İsrail’e ne zaman ve nasıl bir saldırı yapacağı konusunda netlik olmadığı ancak ABD’nin İsrail’i korumaya devam edeceği yönündeydi. Gerek Gazze’de ateşkes sağlanması gerekse İsrail-İran çatışmasının geniş çaplı bölgesel bir savaşa dönüşmemesi hedeflerine ulaşamayan Biden yönetimi ne İsrail’e ne de İran’a istediklerini yaptırabilen bir durumda. Yönetim, Amerikan çıkarlarını önceleyen etkin bir diplomatik oyun kuramadığı için İsrail’in maksimalist ve saldırgan politikalarının arkasını........

© Yeni Şafak