6 Şubat 2023 Depreminin (Asrın Depremi) yıl dönümünde ne yazabilirim ki! Eskilerde atalarımız böyle olağanüstü bir hüzün veya sevinç yaşadılar mı ozanları saz eşliğinde ağıtlar söylerler, şairler hüzünlü mısralar yazarlarmış. Büyük zaferler ve önemli başarılarda da tersine sevinç ve gurur dolu türküler söyleyip mısralar dizerlermiş. Bizler çoktandır unuttuk bu güzel mirası. (Hafızamızı yitirip birçok şeyi unuttuğumuz gibi) Şimdilerde gelişmiş ülkeler yaşatıyor bu geleneği. Onlar, büyük sevinçleri, büyük başarıları veya tersine hüzünleri, acıları sinema, tiyatro, şiir, müzik, resim, heykel… Yolu ile ebedîleştiriyorlar. Bendenizde bugünkü köşemde geçen yıl yaşadığımız o büyük yıkım ve acının yıldönümünde, acıların doruğa ulaştığı günlerde yazdığım şiiri konu ediniyorum:

GÖK EKİNLER BİÇİLİRKEN
Yıkıldı hayaller çöktü umutlar
Kanadı kırılan kuşlara döndük
Güller diyarına kondu baykuşlar
Gülünü yitiren eşlere döndük
*
Yurdumuz yuvamız şehrimiz gitti
Korkudan gözlerin ferleri bitti
Yeis oba kurdu umut terk etti
Karabasan dolu düşlere döndük
*
Ey yüce Toroslar ne oldu size
Yaralı Amanos bir şey de bize
Nazarlar mı........

© Yeni Meram