Fransızların önünde iki engel vardı. Öncelikle Mısır yüzyıllardır Osmanlı’ya bağlı olan Memlüklerin kontrolündeydi. Bu kolay kısımdı ve çözümü savaşarak o direnci kırmaktı. İkinci ve esas “sıkıntı” yerel halkın Fransız kontrolünü içselleştirilmesinin nasıl sağlanabileceği idi. Sürekli isyan eden bir ülke rahat sömürülemezdi. İtaatı sağlamanın yolu kabakuvvet de olamazdı.

Bu sebeple başta bu maceranın generali olan Napolyon ve diğer Fransız düşünürler Mısır’ın kültürü üzerine çalışmalar yaptılar.

Fransız İhtilalinin üzerinden çok geçmemişti. Cumhuriyetçi ve Katolik karşıtı karakterli Napolyon’a Hz. Muhammed (sav)’in hayatı ve Kur’an son derece ilgi çekici gelmişti. Cahiliye dönemi putlarının yıkılmasını ve kabileci ve ırkçı sosyal yapının yerini İslam’ın emrettiği hakkaniyet, eşitlik ve hoşgörüye terk etmesini hayretle okuyan Napolyon, cahil bir toplumum bu hızlı dönüşümüne hayran kaldı. Ona göre Muhammed (sav) tarihin gördüğü en büyük generallerin başında geliyordu. İslam tek tanrıya bağlı, Cumhuriyetçi ve eşitlikçi bir dindi. O bir reformcuydu ve Fransız İhtilaliyle bu olaylar arasında bir bağ kurdu. Fransızlar’ın Papalık tahakkümünü kırmasını........

© Yeni Asya