Bu olayın ardından genç adam, mafya babasının gazabından korkarak hemen polise teslim olur. Yargılanır ve hapse atılır, ancak mafya babasının nüfuzu hapsedilmiş duvarları bile aşacak kadar güçlüdür. Bu sebeple genç adam, sürekli ölüm tehditleriyle karşı karşıya kalır.

Her gün, bir ölüm meleğinden kaçar gibi mafya babasının gölgesinden kaçan genç adam, paranoyak bir şekilde çevresini gözlemler. Kimseye güvenememektedir, sürekli tetiktedir. Geceleri uyuyamaz; kabuslar onu her adımında takip eder. Tehditler, gün geçtikçe artarak devam eder. Artık gençlik ateşi sönmüş olan bu adam, hayatının geri kalanını sırtını duvara dayayarak geçirir. Aslında mafya babasının amacı başından beri intikamını bir kerede almak yerine, her gün genç adamı işkenceyle yaşatmaktı. Onu her gün ölüme mahkûm etmek, ruhunu yavaşça kemirmek, ona her an korku salmaktı. Bu şekilde, genç adamın cezasını ölümden daha acı verici bir şekilde çekmesini sağlıyordu.

İfade özgürlüğünün yalnızca sözde var olduğu ve aslında sadece baskıcı rejimlerin kabul ettiği ölçüde var olabildiği ülkelerde tam da bu psikoloji yaşanmaktadır. Bir akademisyen veya gazeteci olarak doğru olduğunu düşündüğünüz bir fikri yazarken “acaba başıma bela gelir mi” diye........

© Yeni Asya