Aile ve özeleştiri

Recep Öncel

Aile kurumu sorun yaşıyor.

Anne babalar feryat ediyor.

Biz feryat etmek yerine; öz eleştiri yapmanın, hataları görmek ve yanlışları düzetmenin, daha doğru olduğunu düşünüyoruz.

Gelin, yaşanan bazı olayları burada zikredelim.

Bir anne, şöyle diyor. ‘Aslında ben kızımı Diyanetin 4-6 yaş grubu Kur’an kursuna gönderdim. Ama şimdi 18 yaşında ve mini etek giyiyor, acaba nerede yanlış yaptım? Bu anneye cevap; kızınızı evde ayağıma dolaşmasın, televizyonda rahat rahat dedikodu programları izleyeyim diye gönderdiniz. Sübhaneke öğretiyorlarmış diye vicdanınızı rahatlattınız. Lise çağlarında ise çocuğu yönlendirmediniz, şuur vermediniz’ bugün ne hakla böyle konuşuyorsunuz.

Evet bizler çocuklarımıza yeterince sahip çıkmıyoruz veya onları şımartmayı iyi bir şey zannediyoruz.

Bu konuyla ilgili hatıramı, aktaracağım. Birkaç yıl oldu. Sabah uçağıyla şehir dışına çıkacağım. Bir taksi çevirdim. Hava alanına gidiyoruz. Bağdat caddesinden sahil yoluna çıktık. Yanı başımızdan son sürat bir otomobil geçti. Taksi şoförü ‘abi bu çocuklar araba yarışı yapıyorlar. Bir süre önce, Kadıköy’de zengin birisi vardı. Onun oğlu çok şımarıktı. Caddede kaza yaptı ve çocuk öldü. Adamcağız olay yerinde ah vah ederken, bazı arkadaşlar babasına; biz çok ikaz ettik, dinlemediniz, çocuk başkalarına zarar verirken önemsemediniz, bakın şimdi kendine zarar verdi, dediler’ diye söylemişti.

Geçenlerde 15 yaşında bir kız sevgilisi tarafından öldürüldü, basından takip ettik hepimiz çok üzüldük.

Peki şimdi soruyoruz; ufacık bir kız çocuğunun sevgilisi olur mu? Bu çocuğun anne babası nerede? Her konuda beyanat veren anlı şanlı kadın örgütleri nerede?

Yine bir arkadaşım; ‘geleceğin psikopatları’ diye bir yazı göndermiş.

Bir anne şikâyet ediyor; ‘Oğlan 30 yaşına geldi. Okumadı. İş beğenmiyor, bulduğumuz işlere bu iş yorucu bana yakışmaz, bu paraya bu iş yapılmaz diye gitmiyor. Bütün gün evde duruyor. Anne babaya emirler yağdırıyor. Beni doğurdunuz, istediğimi........

© Yeni Akit