Όλοι εκφράζουμε την αλληλεγγύη και τη συμπάθειά μας προς το πρόσωπο
του Πάνου Ρούτσι. Τούτο, όμως, δεν σημαίνει - και δεν πρέπει να συνεπάγεται - a priori αποδοχή ή στήριξη κάθε αιτήματος

Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε τη σημερινή μας παρέμβαση με κάτι που πρέπει να είναι δεδομένο. Όλοι εκφράζουμε την αλληλεγγύη και τη συμπάθειά μας προς το πρόσωπο του Πάνου Ρούτσι. Τούτο, όμως, δεν σημαίνει - και δεν πρέπει να συνεπάγεται - a priori αποδοχή ή στήριξη κάθε αιτήματος. Όχι μόνον στην περίπτωση του συγκεκριμένου ανθρώπου, αλλά και γενικά. Επίσης, όλοι πρέπει να εκφράζουμε την ανακούφισή μας που τελείωσε η απεργία πείνας του, δίχως να υπάρξουν δυσάρεστες εξελίξεις για τον ίδιο. Μήπως, όμως, εάν εξετάσουμε τα πράγματα ψυχραιμότερα μπορούμε να λάβουμε μαθήματα από αυτήν την ιστορία; Μήπως, τώρα, πρέπει να αρχίσει ο ουσιαστικός διάλογος για τους θεσμούς, τα μέσα ενημέρωσης και την κοινωνία; Πέρα και έξω από μικροπολιτικούς συσχετισμούς και μακριά από την πίεση των γεγονότων;

Κατά τη γνώμη μας, στην περίπτωση Ρούτσι δεν κέρδισε «ο αγώνας των........

© Xronos