ΔΕΘ: Μεγάλες προσδοκίες, μικρές ηγεσίες
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, με τις παράλληλες δράσεις της, και τα συνήθη πολιτικά καλλιστεία καταδεικνύει κάτι σημαντικότερo. Την έλλειψη διορατικής ηγεσίας
Στο πλαίσιο της ελληνικής πανηγυρτζίδικης δημοκρατίας, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης διατηρεί, διαχρονικά ασθμαίνουσα δυστυχώς, πρωταγωνιστικό ρόλο. Η συμπρωτεύουσα (φευ) βιώνει καταδρομική επίθεση του «κράτους των Αθηνών» στα τοπικά «ευαγή ιδρύματα», τα ξενοδοχεία γεμίζουν, η εστίαση ανακουφίζεται προσωρινά. Κρατικοί αξιωματούχοι και κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες κάνουν αισθητή την παρουσία τους την ημέρα και ιδίως τη νύχτα. Τούτο δεν άλλαξε τις τελευταίες δεκαετίες. Απλά κρύφτηκε κάπως στα χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας. Ίσως και δε χρειάζεται να αλλάξει.
Αυτό που σίγουρα πρέπει να αλλάξει είναι ο «παράπλευρος θεσμός» της υποτιθέμενης........





















Toi Staff
Sabine Sterk
Gideon Levy
Penny S. Tee
Mark Travers Ph.d
John Nosta
Daniel Orenstein