Allahü teâlânın verdiği nimetlere ne kadar şükrediyoruz. Ya da “şükrediyor muyuz?” sorusunu sorarak başlayalım yazımıza. Kime sorsak hemen herkes hayatından memnun değil. Allah’ın verdiği bu nimetleri hiç görmüyoruz. Oysa nefes alıp vermek bile bir nimettir. Bundan birkaç sene önce bir karikatür görmüştüm. O karikatür her şeyi özetliyor aslında... Bisiklet süren adam motosiklet sürücüsüne bakarak “keşke ben de motosiklet alsam” diye içinden geçiriyor. Motosiklet süren adam ise “keşke biraz fazla param olsaydı da kendime bir araba alsaydım” diye düşünüyor. Biraz eski de olsa arabası olan kişi ise “keşke daha fazla kazansaydım da şu yeni model arabayı alabilseydim” diye düşünüyor. Bu yolun kenarında tekerlekli sandalye ile oturan adam ise “keşke bacaklarım tutsa da ben de yürüyebilseydim” diye iç geçiriyor... İşte bu karikatür toplumun kahir ekseriyetinin fikir yapısını anlatıyor. Hepimiz böyle değil miyiz? Hep elimizdekinin daha büyüğünü, daha yenisini almak istemiyor muyuz? Hâlbuki bizim elimizdeki imkânları da bulamayan insanlar var. Onlar nedense hiç hatırımıza........

© Türkiye