Beyinden kalbe giden bir yol vardır: Bu, algıdan anlamaya giden yoldur; bu, tanımada kalmayıp irdelemeye varıştır. Bu, yığınla bilgiyi, bir güzel duyguyla taçlandırabilmektir; bu, yarışmadan kazandığı parayı bir muhtaca pay edebilmektir. Bu, bebeği, yoğun bakıma parası için değil sağlığı için koyabilmektir; bu, ambulans sesini işitince şerit değiştirmektir. Bu, yudumu ağzına atmadan evvel besmele çekmek, doyunca elhamdülillah diyebilmektir. Bu, bir söylemeden önce bin düşünerek kelam etmektir. Bu, bir çiçeği kopartmak değil, rayihasından haz duyup gözlerini kapamaktır. Bu, berrak-katışıksız-saf bir kaynaktan, susamış gönle, suyu bozulmadan nakledebilmektir! *** Doğal-yapay akıllı veya zekâ küpü robot beyin ile duygu yüklü kalp insanını mukayese etmek gerekirse: Beyin kendisine, kalp ise çevresine yararlı olabileceği düşünülen birer dinamodur. Bilgi dolu beyin laboratuvarda, duygulu kalp ise sevgi ve iyilikte insanlığa hizmet eder. Biri dünyaya, diğeri ahirete yönlendiren birer kıymettir. Ne beyinsiz bir kalbin ne de kalpsiz bir........

© Türkiye