Evet, evet oydu. Bütün işaretler tamamdı. Yavaşça ayağa kalktı. Kalbi yerinden sökülürcesine çarpıyorken zorla tebessüm etti.

Garsonun getirdiği çaydan bir yudum aldı, saatine baktı, saat tam onbeşi on geçiyordu. Ona göre vakit tamamdı. Karşı sokağa baktı. Bir an kalbi duracak zannetti. İşte günlerdir konuştuğu, şiirler yazdığı, hatta adına "KLAVYENİN BAŞINDAKİ SEVGİLİ" dediği "sanal arkadaşı" yüz, yüzelli metre ileriden geliyordu. Evet, evet oydu. Bütün işaretler tamamdı. Yavaşça ayağa kalktı. Kalbi yerinden sökülürcesine çarpıyorken zorla tebessüm etti.

İlk göz temasında rengi soldu, başı döndü, düşecek gibi oldu, öyle bir müddet donakaldılar. Gelen, ayrılmaya karar verdiği hayat arkadaşından başkası değildi. Saç şeklini değiştirmiş, üstelik boyatmıştı. Hiçbir şey konuşamadılar. Utandıklarından mı ne yüzleri pancar gibi kıpkırmızı kesilmiş, ter içinde kalmışlardı. Gözleri dolu dolu her ikisi de yere bakıyordu. Sessizce garip hâllerine ağlıyorlardı.

Yiğit gördüm, ah eder,

Kâh yavaşlar, kâh gider,

Hayran oldum boyuna,

Sandım padişah gider.

***

Büyüklerinin söylediği;........

© Türkiye