Nimete şükredilmezse elden çıkar. Kavuştuğumuz nimetlere çok şükredelim ki, elimizden alınmasın... Kavuştuğumuz nimetlerin şükrünü yerine getirebilmemiz mümkün değildir... Nimetler, nereden ve kimden gelirse gelsin onu Rabbimizden bileceğiz, O'na şükredeceğiz, çünkü veren O'dur. Bize iyilik yapan kimseyi yaratan O'dur. O'na, bize iyilik yapma arzusunu ve imkânını veren de Odur. İnsanlar sebeptir. Onlara da teşekkür edilir fakat nimetler onlardan bilinmez... Şükür, yalnız dil ile olmaz. Bütün organlarımızla şükretmeliyiz. Kalbin şükrü, onu Rabbimizin sevmediklerinin sevgisiyle doldurmamaktır. Günahlarla karartmamaktır. Onu kibirden, hasetten, riyadan ve ucuptan uzak bulundurmaktır... Gözün şükrü, yaratıcısının razı olduğu gibi kullanmaktır. Haramlara bakmamalı, kimseyi hakir görmemelidir.........

© Türkiye