Düşünün…
Erciyes’in karlı zirvesinden bir kılıç gibi inen soğuk rüzgâr, Kayseri ovasını yalayıp geçiyor. Ama o rüzgârın içinde binlerce yıllık bir ateş yanıyor; öyle bir ateş ki ne kar söndürebilmiş, ne Moğol süvarileri, ne de asırlar…

781 yıl evvel, tam bu topraklarda, bir ulu çınar devrildi.
Yer gök inledi.
Mevlana’nın “Perdeyi kaldıran, sırları açan hocam” dediği,
“Seyyid-i Sırdan” diye çağlar ötesinden selam durduğumuz
Seyyid Burhaneddin Hazretleri, ruhunu Hak’ka teslim etti.

Fakat o öldü diye ölüm mahzun oldu bu şehirde!

…Ve, Kayseri bir kere daha kıyam etti.
Melikgazi Tiyatro Salonu’nda sanki Arş-ı Âlâ’dan melekler inmişti yere.
O huşu, o ruhaniyet ve o aşk başkaydı. Vali Gökmen Çiçek’in sesi bir sancak gibi yükseldi:
“Kayseri’siz medeniyet eksik........

© Türkiye