Ağaç köprülerin ayrı bir yeri vardır hayatımızda. Onlar, üstünden dünyanın yükü geçmesine rağmen zamana en çok direnmeye çalışan yapılardan biridir. Bu direniş azgın ve duygudan yosun bir sel gelinceye kadar devam eder. Belli bir zaman sonra onlar da zamanın acımasız dişlileri arasında yok olup gider. Ama giderken hayallerimizde sayısız hatıra bırakmayı da ihmal etmezler.
İşte bizim ağaç köprü de böyle yaptı.
Bizim köprü Aşağıdamlalı köyünün en eski köprüsüydü belki de.
Çocukluğumda özellikle dedemlere giderken o köprünün üstünden geçerdik. Üstünden geçmediğim zaman ben onu özlüyordum. O da bizi özler miydi bilmem.
Köprüye yaklaştığımızda önce uzaklardan billur gibi suyun içimizi serinleten sesini duyardık. Ses gittikçe daha da çoğalırken içimizi de tarif edilmez bir heyecan dalgası sarardı.
İki uzun ağacın birleştirilmesiyle oluşturulmuş alelade bir........

© Terme Bilgi Gazetesi