GERÇEKLERLE YÜZ YÜZE ( 3 )
Köye alışmaya başlamıştık. Elektriğin olmamasının sıkıntısını yaşıyorduk. Köyde akü ile çalışan otuz yedi ekran televizyonla ancak milli maçları ve önemli programları bir yere toplanarak izleyebiliyorduk. Köylüler akşam yemeklerine davet ediyor ben de katılıyordum. Yemek sonrası çay ve sohbetle daha iyi kaynaşıyorduk. Ancak benim için olumsuz yanı gençler o esnada iskambil oynuyorlardı. Ben o zaman kalkıp köy odasına geliyordum. Beni de bu gruba dahil etmek istediler ama ben iskambil kağıtlarıyla oynana oyunları bilmediğim için katılmadım. Öğrenirsin deseler de bu yaşıma kadar öğrenmek istemediğim oyunu neden öğreneyim diye kabul etmedim. Gençler inatlaşırcasına seni öğreteceğiz ve bu oyunları en kısa zamanda lojmanda birlikte oynayacağız dediler. Bende bunun mümkün olmayacağını söyledim. Lojmanda kalmaya başladığım bir akşam geldiler, çayımızı içtik derken iskambil kâğıdı ortaya çıktı. İnatla onlar burada oynayacağız, sen oynamayacaksan bizi izle dediler. Ben asla olmaz oturalım sabaha kadar sohbetimizi yapalım, ben bu köyde olduğum sürece burada bu türlü muhabbetin........
© Terme Bilgi Gazetesi
visit website