Diğer

27 Eylül 2025

Binlerce kişinin yaşamını yitirdiği depremle ilgili olan bitene ilgi duyanların sayısı günden güne azalıyor.

Burası Türkiye, her an yeni bir haberle uyanıp, hemen onu tartışmaya öylesine alışkınız ki en acı konular bile eskiyebiliyor.

Ancak yaşananlar sadece adalet arayışı ile sınırlı değil. Geleceği de bundan sonra ne yaşayacağımızı da belirliyor.

Kübra Özyurt’un adalet mücadelesi, depremin ilk anından bugüne kadar yaşanan ne varsa hepsine ayna tutuyor. Ayrı ayrı dava konusu yapılması gereken süreçler, skandallar zinciri, hesabı sorulamayan başlıklar…

En iyisi, o sabahtan itibaren neler yaşandığını özetleyip, sonrasında ne olduğuna bakmak…

* * *

KURTARMA YOK: 6 Şubat sabahı, İzmir’de bulunan Kübra Özyurt’un telefonu sabah 04.30’da çaldı. Akrabası, Hatay’da deprem olduğunu, ailesine ait binanın yıkıldığını söyledi. Özyurt, hemen telefonla ailesini aradı ama kimseye ulaşamadı. 112’yi, AFAD’ı, polisi aradı. Bölgeye ekiplerin gittiği dışında yanıt alamadı. Hatay’da hastanelerin, AFAD binasının da yıkıldığını, yolların çöktüğünü, kapalı olduğunu öğrendi. Sabah, İzmir’deki tanıdıkları aracılığıyla bir polise ulaşabildi. Polis, evin olduğu bölgeye gitti ve binanın tamamen yıkıldığını, bir ekibin binaya baktığını ancak vali ve belediye başkanı da enkaz altında olduğu için kurtarma ekiplerinin oraya yoğunlaştığını söyledi. Oysa vali de belediye başkanı da enkaz altında değildi. Yine de Özyurt’a gelen bilgilere göre evlerinde ve akrabalarının evlerinin olduğu bölümde çalışma yapılıyordu.

GÖZ GÖRE GÖRE ÖLÜM: Hemen yola çıktı. Ancak kar ve buzla kaplı yollarda onlarca kaza olmuştu. Yolların açılmasını endişeyle bekledi. Özyurt, babasını birkaç ay önce kaybetmişti. Annesi, ablası ve kardeşi, Antakya’daki yıkılan binada yaşıyordu. Nihayet 36 saat sonra Antakya’ya varabildi. Yandaki binalar, annesinin ve kardeşinin yaşadığı binanın üzerine çökmüş, bina da tamamen yıkılmıştı. Ablası ve kardeşi, 10 saat sonra gönüllülerin yardımıyla yaralı halde çıkartıldılar enkazdan. Ancak annesinin üzerinde kolon ve beton vardı. Kurtarma ekibi gerekiyordu ancak ortada kimse yoktu. Özyurt, çığlık atarak yardım aramaya başladı. Annesinin bilinci o sırada hâlâ yerindeydi. Konuşabiliyor, su içebiliyor, ekmek yiyebiliyordu. Yardım istiyordu. Özyurt, kimseyi bulamayınca yeniden enkaza girdi ve annesinin öldüğünü gördü. Yeniden yardım için bağırdı. Etraftakiler, “Öldü demeyin, gelmezler” yanıtını verdi. 72 saat sonra gelen 20 kişilik AFAD ekibinin koordinatörü, iki kişi ve beton kesici alet vermeyi kabul etti. Gelen iki kişi ise annenin öldüğünü, enkaz kalkınca çıkartılabileceğini söyledi. Anne daha önce gelmemişken bulduğu kişiler ise, “Altı saatlik iş bu, iki saatlik olsa yapardık” diye gittiler. Özyurt’un annesi, binlerce insan gibi, herkesin gözü önünde yardım beklerken hayatını kaybetti.

BEKLETİLEN YARDIM ARAÇLARI: Özyurt, deprem sabahı, kardeşinin bir arkadaşını bulmuştu. İş makinesi operatörü Burhan Polat, bunun üzerine hemen yola çıkmıştı. Depremin ikinci gününde, Hatay girişinde, yüzlerce araçla birlikte, bugün sebebi hala belirsiz biçimde, Topboğazı’nda durduruldu. Geçişine AFAD ve........

© T24