Zaman zaman bu köşede romanlarından alıntılar yaptığım değerli roman yazarı kardeşim Hasan Baran için yazmak, yaşamaktır. Öyle ki hasta olduğu günlerde bile yazmayı aksatmaz. Bu nedenle çok genç diyebileceğimiz bir yaşta katarakt ameliyatı oldu. Geçenlerde ameliyat sonrası gözlerini kontrol ettirmek için gittiği doktorundan çıkışta yaşadığı, insana “Bu kadarı da olmaz” dedirten bir olayı anlattı.

Ben de sizlerle paylaşıyorum:

★★★

“Çocukluğumdan kalan bir duyguyla leblebi şekerini çok severim. Küçük kar topaklarına benzeyen o beyaz şekerli leblebileri ne zaman görsem, çocukluğum aklıma gelir ve leblebi şekeri yemeyi canım çeker.

Önceki gün hastaneye gittim.

Katarakt ameliyatımı yapan doktor gözlerimi kontrol etti ve “Gayet iyi” dedi.

O sevinçle hastaneden aşağıya, çarşıya doğru yürüdüm.

Çerezcinin önünden geçerken tablalara sıralanmış çerezler içerisinde bembeyaz parlayan leblebi şekerleri hemen gönlümü çeldi. Kar güneşinin harıyla parlıyorlardı sanki. Tatları da çocukluğumda yediğim kar helvasına benziyordu mutlaka.

Bugün bahtım açıktı, gözlerim ameliyat sonrası daha iyi görüyordu, renkleri daha canlı seçiyordu.

Bunun şerefine kendime bir ziyafet çekmeye karar verdim. Yüz gram leblebi şekeri alacak, birazını deniz kenarında........

© Sözcü