KUVÂ-YI Milliye’nin adı son günlerde bazı zorlama benzetmeler yapılarak yeniden geçmeye başladı. Kuvâ-yi Milliye’yi anlatan yüzlerce kitap var. Bence kolay anlaşılır kitapları, birinci el belgelere başvurarak Hasan İzzetin Dinamo, Falih Rıfkı Atay, Sabahattin Selek, Turgut Özakman yazdılar.

★★★

105 yıl önceydi.

Aşı hazırlanmıştı.

Adı:

Mandacı aşısıydı.

İstanbul’daki işbirlikçi padişah, sadrazam, o dönemin bazı pozisyon aydınları, pozisyoncu din ve diyanet büyükleri; “Biz adam olmayız, gelsin İngilizler, Fransızlar, Amerikalılar bizi bir süre yönetsinler” kafasına yatmışlardı.

★★★

Bağımsızlık isteyenlere “mandacı aşısı” vurulmalı, başkaldıranlar susturulmalıydı. Bundan emperyalist ülkeler ve o dönemin lideri İngilizler, memnun, mutlu olacaktı. İstanbul’daki Padişah da İngilizlerin istediğini yapmış bir işbirlikçi olarak sarayında hilafet hırkasını çıkarmadan kalacaktı.

★★★

Sevr Antlaşması yapılmış, Osmanlı ordusu dağıtılmıştı. Askerden kaçanlar haydut olmuş halkın malını soyuyor, can alıyorlardı. Bu karanlık tabloya karşı koyacak görünmeyen bir güç vardı. O güç, “namus günüdür” diye ayağa kalktı. Anadolu vatanseverliği; “mandacı aşıya karşı Kuvâ-yi Milliye’yi kurup” örgütledi. Dağlarda tek tek ateşler yanmaya başladı.

★★★

İngilizlerin hazırladığı mandacı aşısını vurmak için gönderilmiş Yunan Ordusu’na karşı ilk kurşunu Ödemiş........

© Sözcü