Sahnede daracık siyah deri kostüm, içinde terden parlayan bir beden. Mikrofonu göğsüne bastırırken kaslı kollarının çizgileri ışıkta beliriyor. Yüzünden süzülen ter damlaları, burun ve çene hattını bir heykel gibi daha da keskinleştiriyor. Yanlara düşen asi saç telleri, başını her sallayışında titreyerek sahne ışıklarını yakalıyor. Dolgun dudaklarının kenarında beliren yarım gülümseme, kalabalığı kışkırtan gizli bir davet gibi...

Kalçaları coşkuyla kıvrıldıkça yalnızca müzik değil, erotizmin dalgaları da yayılıyor. Bacaklarını bıçak gibi açarak mikrofonu “neredeyse cinsel bir hazla” arasına alıyor.

“You ain’t nothin’ but a hound dog...” sözleri ağzından dökülüyor. Bir dizinin üstüne yavaşça çömeliyor, diğer bacağını yana uzatıyor; gergin ve titrek. Yaydan çıkmak üzere olan ok gibi... Kadınlar kendinden geçmiş, çığlık kıyamet.

★★★

Elvis Presley’in sahnedeki ilk büyük patlaması, aynı zamanda ilk büyük sansürü de getirdi. 1956 yazında “Hound Dog”u (Tazı köpeği) söylerken mikrofonu beline yaslayıp kalçasını sallaması, ertesi sabah gazetelerin manşetlerini doldurdu. “Ahlaksızlık! Rezalet! Gençliği yoldan çıkarıyor.”

NBC kanalı paniğe kapıldı. Onu Steve Allen Show’a çıkardı ama dar pantolonu ve özgür kalça hareketleri yasaklandı. Yerine beyaz kuyruklu smokin giydirip önüne tazı köpeği koydular. Elvis köpeğe serenat yapmak zorunda kaldı. Televizyon seyircisi kahkahalarla değil, öfkeyle karşılık verdi. Onlar gerçek Elvis’i istiyordu.

★★★

Aynı yıl Florida Jacksonville’de sahneye çıkmadan önce polis açıkça uyardı. “Kalçanı oynatırsan tutuklarız.” Elvis, polisin tavrını protesto için şarkı boyunca tek bir adım bile atmadı. Şarkının sonunda yalnızca hayranlarına işaret parmağını sağa sola sallayarak mesajını verdi. “Sizi duyuyorum, sizinleyim.” Küçücük bir hareketti, ama yasaklara ince bir meydan okumaydı.

Henüz 21 yaşındayken, Amerika’nın hem en sevilen genç idolü hem de en........

© Sözcü