Sevgili okurlarım, pazartesi günü bütün Türkiye’de 10 Kasım ‘kutlamaları’ vardı. Kimse yanlış yazdığımı sanmasın, evet o gün hepimiz için kutlama idi.

Şimdi bazıları diyecektir ki “Yav kardeşim sen ne diyorsun, Atatürk gibi büyük bir adamın ölmüş olması kutlanır mı...”

Evet kutlanır...

Ama iyi ki ölmüş de kurtulmuşuz diye değil elbette...

Her yıl olduğu gibi milyonlarca insanımız Pazartesi günü de aynı olaya bir kez daha tanık oldu.

Atatürk saygıyla, sevgiyle, özlemle anıldı.

O’nun izinde olan her yaştan ve her kesimden milyonlarca insanımız saygı duruşunda bulundu, yürüdü, haykırdı, marşlar ve şarkılar söyledi, bazıları gözyaşı döktü.

Bunlar olurken hiçbirinin içinde matem duygusu yoktu.

Tam tersine coşku, mutluluk egemendi.

★★★

Bir ölüm olayı, ardında 87 yıl bırakmış...

Ve o insan, aradan geçen bunca yıllara karşın unutulmamış, o ülkenin milyonlarca insanı tarafından anılıyor,

Sadece ölüm yıldönümlerinde değil, her gün, her zaman ve her konuda...

Böyle bir hadise dünyada yok.

Gerçekten yok.

Dünyamız bugüne kadar nice olaylara tanık oldu.

Nice krallar, imparatorlar, cumhurbaşkanları vesaire geldi geçti. Ülkelerini ve bazen de dünyayı yönettiler.

Hangisi aradan geçen uzun yıllar sonra günümüzde milleti tarafından böyle gururla, sevgi ve onurla anılıyor?

Bir tane örnek var........

© Sözcü