Ülke o kadar sık makas değiştiriyor ki konjonktür okuması yapmak için birkaç bilim dalına aynı anda vakıf olmak gerekebiliyor. Disiplinler arası geçişlerle tutunabileceğimiz bir toplumsal heyula içindeyiz.

Sosyolojik enkazın parametreleri arasında ekonomik ahval ve buna bağlı gelişen hukuki ve adli olaylardan türeyen bir yozlaşma var. KamuoyuQAndaki genel ağırlığa göre; Türkiye Cumhuriyeti’nin temel değerleri birden çok hedef alındı veya en iyi ihtimalle sadece yıpratıldı.

“Yine de” diyesi geliyor insanın... Ama öyle.

Yine de değişmeyen yeni ufuklar var.

Mesela her 10 Kasım’da Anıtkabir’in bir önceki yıla göre katbekat ziyaretçi artışı...

Her 29 Ekim’de Dolmabahçe’de önceki yıllara nazaran devasa ilgi..

Bir şeyler geç, gecikmeli veya epey rötarlı oluşuyor belki ama sonuçta oluşan bir “şey” var. O şey yeni bir toplumsal hafızanın örülmesine dayanak olabilir.

Atatürk’ü, verdiği mücadeleyi ve kazanarak bugünlere kadar bırakabildiği mirasına tutunma sırası nesiller boyu aktarılmaya devam ediyor.

Kimine göre ise; Atatürk’ü anlama sırası şu günlerde mahalle mahalle dolaşıyor. Bu mahalleler farklı ideolojik metaforlardan oluşuyor.

Kim bilir o sıra belki de Qdaha önce hiç uğranılmayan sokaklara geldi ve bu yüzden bunca ağır gündeme rağmen bir milletin tarihi yine umutlardan geçiyor.

Dün Kadıköy’de Okul Açık tribününde........

© Sözcü