Bir örgüte operasyon yapıyorsunuz, hücrelerine kadar giriyorsunuz, şahdamarını kesiyorsunuz ve... Ancak; o örgütün “siyaset” ayağının üzerine bir türlü uzanamıyorsunuz. Bu Fetullahçı Terör Örgütü operasyonlarında da böyle oldu Adnan Oktar operasyonlarında da!

SÖZCÜ’den İpek Özbey’in ‘Dragos’ kitabını okudum hafta sonu. Adnan Oktar’a iki büyük operasyonun ilki 1999’da İçişleri Bakanı Sadettin Tantan döneminde yapıldı. Tantan dedi ki:

“Türkiye’de teknolojiyi en iyi kullanan örgüt Adnan Oktar örgütü. Teknik takiple siyaseti ve basını teslim alanlar bunlardır. Gazete sahiplerinden yayın yönetmenlerine, milletvekillerine arşivledikleri çok kişi vardır. Teknik takipte kullandıkları teknoloji o zaman polisin elinde bile yoktu. 1999’da bir gün Meclis Genel Kurulu’ndan çıktığımda üç yakışıklı genç yanıma geldi. Ceketini ilikleyip saygı duruşunda bulundular. Dikkatimi çekmişlerdi. Kim olduklarını araştırdığımda Adnan Hocacı olduklarını öğrendim. Bunlar içeri alındığında parlamentodaki mensupların büyük bölümü bana gelerek ya da dolaylı olarak ulaşarak ‘Bu çocuklar iyi çocuklar, bırakmak gerekir’ diye tavsiyede bulundular, reddettik. Süreç içinde hiç boş durmadılar, acayip bir ekonomik ve teknik güce ulaştılar. Diyanet İşleri’ni bile tehdit edecek gücü kendilerinde buldular.”

Burada sihirli cümle şuydu: “Parlamentodaki mensupların büyük bölümü bana gelerek ‘Bu çocuklar iyi çocuklar, bırakmak gerekir’ diye tavsiyede bulundular.”

O dönem Adnan Oktar’ın “siyaset-bürokrasi-yargı”daki kollarına gidilemedi. Bir güç engelledi. Tantan döneminden sonra ikinci büyük operasyon 11........

© Sözcü