Dil kadar şahane bir buluş, yazı kadar müthiş bir yaratıcılık var mı? Galiba ikisi de en güzel yeniliklerin bir adım önüne çıkıyor benim zihnimde… Yazı, medeniyetin başlangıcı olmuş. Yazı varsa, tarih var, geçmiş var, gelecek var; hayal var, gerçek var, sonsuzluk var… Bütün kelimeler, sözlü ya da yazılı olarak içlerinden geldiği gibi yolculuk yapıp dünya dillerinin içine girmiş, aralarına karışmış, onların arasında kendilerine yeni anlamlar yüklemeyi bile başarmış. Kelimelerde kesinlikle büyülü bir güç var…

Türkçe; içine Arapça ve Farsça sözcükleri de aldığında ortaya çıkan Osmanlıca, Yeni Türkçenin başına yerleşerek altı yüz yıl süren bir saltanatla dile yeni şeklini vermiş. Neredeyse Ladino gibi, artık Osmanlıcayı da okuyabilen ifade etmek istediğini anlayabilen hemen hemen hiç yok. Bir dil kullanılmayınca anlaşılmıyor; var olan o derin zenginlik, her geçen gün adeta eriyip gidiyor dudakların arasından…

Can Yayınları, Lügat365 ‘Bazı kelimeler çok güzel’i çıkardığında derleyicileri Banu-Onur Ertuğrul’un ön sözlerindeki “Tüm kelimler güzel fakat bazıları diğerlerinden daha güzel” cümlesi benim de hislerime tercüman olmuştu. Evet, bazı kelimler büyülüydü. Yerlerine başka bir sözcük bulmak, onların ifade ettiğini onlar gibi tek sözcükle anlatmak neredeyse imkansızdı. Bakalım mı beraber bazılarına? Eski arkadaşlarınıza........

© Şalom