Ergen yaşta, özellikle kızların kullandığı, yanda küçük bir asma kilidi olan hatıra defterlerine hâlâ kırtasiye raflarında rastlıyorum. Genelde sınıf arkadaşları arasında elden ele geçirilen ‘hatıra defteri’ o yaş grubunun ‘özel’ ile ilk tanışmasıdır. Dolayısıyla asma kilidin minik anahtarları onlar için çok değerlidir. Son derece naif düşüncelerin satırlara döküldüğü yazılar çoğunlukla, “Sepet sepet yumurta; sakın beni unutma(…)” türü tekerlemelerle biterdi. İmzanın yanında bir ‘kalp’ veya son harfe iliştirilen küçük bir ‘papatya’ olurdu.

O zaman kullanılan, kalpin saf sevgiyi, papatyanın da doğayı simgelediğini şimdi daha iyi kavrıyorum. Zira özlerindeki iyi nitelikler ‘yozlaşmak’tan hayli uzaktaydı.

↔↔↔

Hatıra defteri sürecini ‘anketler’ takip etti. Magazin dünyası, ünlülerle yapılan röportajları anket formatında yayınlamaya başladı. Okur kitlesine göre sorular ‘renkli’, kimileri için de kuaförde sıra beklerken karıştırılan sayfalardı. Genel sıralama, “Kendinizi bir cümleyle tanıtır mısınız; en sevdiğiniz renk, en sevdiğiniz şarkıcı,........

© Şalom