Mektup mektup açılan sözler

Bediüzzaman her mektuba cevap vermeye çalışır. Müsait olmadığında bazı talebelerini yetkilendirir. Bir ara Ahmet Nazif’in de imzası bulunan bazı mektuplara cevap veremez. Varislerinden cevaplanmasını ister.[1]

Isparta, Risale-i Nur’un başşehridir. Kastamonu Nur Talebeleri Isparta ile sürekli irtibat halindedir. Tecrübelerinden istifade etmekte, şevklenmektedir. Isparta Kahramanları Küçük Hüsrev Feyzi, Nazif, Emin, Tahsin, Tevfik, Hilmi gibi kardeşlerine hitaben mektup yazmışlardır. Cevabi mektubu Nazif, Selâhaddin, Tevfik, Hilmi, Emin ve Feyzi kaleme alır.[2]

Hizmetin insana ettiği güzellikler

Risale-i Nur hizmetinin hemen her safhasında zor zamanlarda teselli verici rüyalar görülür, harika hâller hissedilir, latîf tevafuklar ve kerametler gerçekleşir. Değil mi ki bu hizmetin arkasında Allah ve Resulü vardır. Ahmet Nazif Çelebi bir gün 19. Mektup’u yazıp Üstad’a gönderir. Üstad yazısında mu’cizat-ı Ahmediye’nin (asm) bir kerametini görüp tebrik eder.[3]

Hz. Ali (ra) 32. Söz’e çok önem verir. Nazif bu Risale’yi yazarken de lâtif tevafuklar gerçekleşir. Halil, Hilmi, Salâhaddin, Emin, Feyzi bunu kayıt altına alırlar.[4]

Kusurlu da olsan seviyorum seni

Hizmette asıl olan ihlâs ve hüsnü zandır. Bazen hata, kusur ve sehiv gibi görünen bir şey de bile güzellik ve isabet vardır. Üstad bir mektubunda buna değinir. Nazif’in dikkatsizliğinden doğan hatanın hayra vesile olduğunu anlatır. [5]

Her şey anladı da bahtsızlar anlamadı

Risale-i Nur’u okuyan aydınlanır, ona dokunan yanar. O, dostlara deva ve bereket, düşmanlara dert ve felakettir. Bunun yüzlerce örneği vardır. Üstad’ın ifadesiyle, “Risale-i Nur’un erkânından Nazif” bunlara defalarca şahit olmuştur. Değil mi ki Risale-i Nur dostlara tiryak olduğu gibi düşmanlara da sâıka oluyor.[6]

Kuşlar ve yağmurlar selam durur Nur’lara

Şüphesiz ki insan çok cahil ve nankördür. İşine gelmediğinde körleşir, sağırlaşır, dilsizleşir. Oysa kurtlar, kuşlar, karlar, yağmurlar iyi insanlara, güzel sözlere selam durur. İyilikler, güzellikler kitabı Risale’ler bizden çok onların uğrak yeridir. Dizlerini kırar, kanatları çeker, perdeleri indirir, huşu içinde Risale dinler. Bunun onlarca misali vardır. İnebolu’da Nazif’in ev sahipliğindeki ve serzakirliğindeki Nur derslerine kuşlar, yağmurlar gelir. Bir zaman sonra kuşlar susar, yağmurlar konuşmaya başlar. Nazif yaşananları mektuplarla Üstad’a anlatır. [7]

Yazmana gerek yoktu Nazif. Üstad kalbinizden geçenleri, kaleminizden dökülenleri, Nur derslerine kimlerin geldiğini, kimlerin gelmediğini, kuşların yağmurlar gibi nasıl döküldüğünü, yağmurların kuşlar gibi nasıl süzüldüğünü bilir. Kuşlar kadar masum, yağmurlar kadar........

© Risale Haber