İlk köşe yazımı yazarken içimde garip bir heyecan var…

İnsanın kalbinde büyüttüğü bir hikâyeyi kelimelere emanet etmek kolay değilmiş.

Ama bazı hikâyeler var ki, artık susmayı değil; duyulmayı hak ediyor.

Benim için oya, tam da böyle bir hikâye…

Bir Anadolu kadınının sessizliği, sabrı, gururu, inceliği… Hepsi küçücük bir ilmikte saklı.

Ve şimdi o sessiz ilmikleri, ilk kez ülke sınırlarının dışına taşıyoruz.

“Oyanın Diliyle Kadının Sessiz Anlatısı”

İsmine bile her baktığımda kalbime bir sıcaklık doluyor.

Bu sergiyi 25–26 Kasım 2025’te Kahire Yunus Emre Enstitüsünde açacağız.

İlk yazımın ilk konusu da bu yolculuk olsun istedim; çünkü hayatın içindeki en özel dönemeçlerden biri bu oldu.

⸻

Yunus Emre Enstitüsü: Sadece Türkçe öğreten bir yer değil, bir kültür yuvası

Hazırlık sürecimiz boyunca şunu çok net gördüm:

Yunus Emre Enstitüsü sadece Türkçe öğreten bir kurum değil; Türk kültürünün ruhunu dünyaya taşıyan bir gönül ocağı.

Orada dil kadar sıcaklık, gelenek kadar zarafet, Türkiye kadar samimiyet var.

Hele ki Kahire’deki ekip…

Sevilay Ögel Hocam’ın nezaketi, yönlendirmesi ve emeği; bu yolculuğu benim için daha anlamlı hâle getirdi.

⸻

Oya........

© Pusula Gazetesi