Medine-i Münevvere’nin bilinen en eski adı, Yesrib’dir. Bu adın, buraya ilk yerleşen kişi olduğu rivâyet edilen Yesrib bin, Vâil bin, Kâyi bin, Mehlâbil ismine izafeten verildiği kayd’edilmiştir. “ Zarar vermek, karıştırmak, kötülemek, başa kalkmak, bozmak” gibi manalara gelen, serb kökünden türeyen, Yeisrib kelimesi, Medine’nin adı olarak Kur’$an-ı Kerim’de bir yerde şu şekilde geçmektedir. “ Onlardan bir gurub da demişti, ki, : Ey Yesrib’liler( Medineliler)! Artık sizin için dudmanın sırası değil, haydi dönün! İçleriden bir kısmı ise “ Gerçekten evlerimiz emniyyette değil, diyerek Peygamber’den izinh istiyordu; oysa evleri tehlikede değildi. Sadece kaçmayı arzluyorlardı.” ( el- Ahzâb/ 33 / 13) Aslında Yesrib adı önceleri kuzeyde Cuurf ile Kanât vadileri arasında kalan kesim için söylenirken, daha sonra şehr’in tamamı için kullanılmaya başlanmıştır.
Kutlu Hicret’in ardından Hazreti Peygamber, Şehr’e Tâbe, Teybe ( hoş ve güzel) gibi olumlu ma’na’lar tazammün eden isimler verilmesini istemiştir( Müsned/4/ 285)... İslâm kaynaklarında Medine’ye, Tayyibe, Miskîne, Azra, Câbire, Mecbûre ve Kur’ân-ı Kerim’de Medine için kullanılan, “ dâr” kelimesinden hareketle. “ Daha önceiden Medine’yi yurt edinmiş ve gönüllerine imanı yerleştirmiş olan kimseler, kendilerine göç edip gelenleri severler ve onlara verilenlerden dolayı içlerinde bir rahatsızlık hissetmezler. Kendileri zaruret içinde bulunsalar bile onları kendelerine tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden korunursa, işte onlar kurtuluşa erenlerdir. “ Haşr/59/9), Dârülhicre, Dârüliman, Dârüssünne, Resûl-i Ekrem’e nisbetle, Medinetürresûl (Medinetünnebî) ve el- Medinetü’l- Münevvere gibi isimlerin verildiği görülmektedir.Çoğunluğu, şehr’in kutsallığına, Hicret yurdu ve Başşehir olmasına Hicretten sonra gerçekleşen Mednîleşmeye vurgu yapan bu isimlerin sayısını doksan yediye kadar çıkarılmakta ve bunların bir kısmının Tevrat’da da yer aldığı kayd’edilmektedir.
“Medine’nin “ Arapça Müdûn veya Deyn kelimesinden türediği iddia edilir. İbn-i Menzûr kelimenin,” şehre gelmek, ikamet etmek, yerleşmek” gibi ma’na’lara gelen Müd^n kökünden türediğini ve Yeryüzünün yerleşmeye uygun ve kale yapılan her yerine Medine adı verildiğini kayd eder.
Mekke ile birlikte iki Harem’den8 Haremeyn) biri olan Medine, Hicret yurdu olması ve halkının herhangiu bir zorlama olmaksızın İslâmiyet’ benimsemesinden........

© Önce Vatan