Kocaman bir yılın son günü. 365 gün sen ne çabuk bittin? Yeni kararlar alma zamanı, yeni başlangıçlar yapma zamanı. Hayatımızdaki toksik her şeyden uzaklaşma zamanı. Evimizdeki fazlalıkları, kullanılmayan her şeyi boşaltma zamanı. Bu yıl yaşadığımız geçmiş günlerimize hoşça kal deyip yeni günlere merhaba zamanı. Sevgili Asuman Dabak’ ın şarkısında olduğu gibi;

"Hayat bi' gün, o da bugün

Bir buna aldırıyorum

Ne kalana ne gidene, kadehimi bu gece

Kendi şerefime kaldırıyorum"

İÇ HUZUR

İşte size yine benim kıssadan hisse hikayelerimden biri. Tokyo'nun kalabalık bir semtinde Yumi adında bir iş kadını yaşıyordu. Her zaman acelesi vardı, bir randevudan diğerine koşturuyordu, her zaman meşgul, her zaman stresliydi. Hayatı gürültüyle doluydu ama içinde derin bir boşluk hissediyordu.

Bir gün, işte özellikle stresli bir günün ardından, şehrin gürültüsünün ortasında küçük, gizli bir tapınağa rastladı. Burası huzur ve sessizliğin olduğu bir yerdi. Meraklı ve bitkin bir halde içeri girdi.

Tapınakta Kaito adında yaşlı bir keşiş derin bir meditasyon yapıyordu. Yumi bir süre onu izledi ve etrafını saran derin sakinliği fark etti. Kaito gözlerini açtığında Yumi'yi gördü ve gülümsedi.

Birden fazla soru sorarak, "Dinlenmek istiyorsun" dedi. Yumi başını salladı. "Ama onları nasıl bulacağımı bilmiyorum, hayatım çok gürültülü, çok kaotik." diye itiraf etti. Kaito anlayışla başını salladı. "Aradığın sessizlik senin dışında değil, senin içinde," dedi. "Sadece sessizliğin sesini duymayı öğrenmen gerekiyor." Yumi, kafası karışmış bir halde "Sessizliğin sesi mi?" diye sordu.

"Evet," diye yanıtladı Kaito. "Kendi kalbinin sessizliğinde konuşan ses. İç bilgeliğinizin, iç huzurunuzun sesidir." Yumi'nin kafası karışmıştı ama merak da ediyordu. Kaito'ya sessizliğin sesini nasıl duyacağını öğretip öğretemeyeceğini sordu. Sonraki haftalarda Yumi, her gün işten sonra tapınağa geldi. Kaito, ona nasıl meditasyon yapacağını, nefesine nasıl odaklanacağını ve düşüncelerini nasıl serbest bırakacağını öğretti. İlk başlarda Yumi için düşüncelerini susturmak zordu ama zamanla kendi iç dinginliğini bulmayı öğrendi. Ve o sessizlikte, sessizliğin sesini duymaya başladı. Bu sessiz bir sesti ama bilgelik ve şefkatle konuşuyordu. Yumi'ye rehberlik etti, stresle başa çıkmasına yardımcı oldu ve ona kaosun ortasında huzur bulmayı öğretti.

Bu hikayeden ne öğrenilebiliriz? İç huzur her zaman vardır. Dış dünyamız ne kadar gürültülü veya kaotik olursa olsun, iç huzur ve dinginlik her zaman içimizde mevcuttur. Sadece bu derin sakinlik kaynaklarına nasıl erişeceğimizi öğrenmemiz gerekir. Her birimiz içimizde bir iç bilgelik taşırız. Kaito'nun deyimiyle bu "sessizliğin sesi" bize rehberlik edebilir, bizi sakinleştirebilir ve hatta sadece onu dinlemeyi öğrenirsek şifa bile getirebilir. Etrafımızdaki meşguliyet ve gürültüden bağımsız olarak, içsel bir sakinlik hali bulmak mümkündür. Yumi'nin hikayesi bize kargaşanın ortasında huzur ve sakinliği keşfedebileceğimizi gösteriyor.

2024 size aradığınız iç huzur getirsin istiyorum ama bilin ki o iç huzur sizde saklı. Mutluluk sizin içinizde. Ve öyle avaz avaz aranıp çağırılarak gelecek bir şey değil. Sizin kendinizi anlamanız, kendinizi sevmenizle ilgili.

YASAK AŞK

Neden hep dizilerde mutlaka bir yasak aşk var, vallahi anlamıyorum. Başrolün mutlaka evliliğine yansıyan bir yasak aşkı var. Yani “yakışıklı gençlerin, zengin adamların mutlaka hayatında ikinci bir kadın olur, esas kadın hep üzülür ama bir türlü gidemez, çünkü adam vazgeçilmezdir” gibi bir subliminal mesaj mı verilmeye çalışıyor. Anlayan varsa bana da anlatsın. Ama benim anladığım şeylerden biri kadınlarla ilgili bunca yüceltici şey yapmaya çalışılırken, gözlerimize aslında kadını aşağıya çeken bir şeylerin yansıtılması.

Zeki Demirkubuz ve Nuri Bilge Ceylan, 17 yıldır süren küslük ve ortaya atılan iddialarla ilgili ilk kez art arda açıklamalar yaptı.Açıklamaların hepsinde her iki yönetmen kendine göre haklı olabilir. Bütün bunlar ikisinin arasında yaşanmış şeyler. Burada beni üzen çok başarılı sevdiğimiz iki........

© Önce Vatan