Dünya çevre günü ve haftasını (5-9 Haziran) büyük bir üzüntü,utanç ve hüzün içinde kutluyoruz.Aslında buna kutlama değil,günah çıkarma demek daha doğru olur.Öyle ya, güzelim dünyamızın mahvetmedik yerini bırakmadık.

Hava,su ve toprağı kirlettik.Tarihi ve doğal değerlerlere büyük zararlar verdik.Çöplerle, atıklarla,erozyon ve orman yangınlarıyla,plansız

sanayileşme ve sağlıksız kentleşmelerle, nükleer denemeler,savaşlar,tarım ilaçları, yapay gübrelerle,petrol-doğalgaz aramalarıyla ve vahşi madencilikle perişan ettik dünyayı. Daha iyi yaşayalım,daha konforlu ve rahat bir hayatımız olsun diye,8 milyar insanın yaşadığı gezegene yapmadığımız kötülüğü ve tahribatı bırakmadık.Yaptık da mutlu mu oldu milyarlarca insan,yoksa bir milyardan da az insana mı yaradı yapılanlar?

Biz doğaya bunca zararı verdik de,doğa intikamını almıyor mu bizden?Onca deprem, yangın,selfelaketi,fırtına,kasırga,hortum,kıtlık ve su kaynaklarındaki tükenişlerin sebebi ne ola ki..?Durun daha bitmedi,Allah’ın bize verdiği nimetleri böyle hoyratça heder etmenin daha büyük cezaları da kesilecek insanlığa.Bakın iklim değişikliklerine,hastalıklardaki artışa, virüslerdeki çoğalışa,ilaçların esiri haline gelişimize…Dünyada çok insan içecek su, yiyecek ekmek kırıntısı bile bulamıyor.Çoğumuzoksijeni azalmış kirli havayı soluyarak........

© ngazete