Çok sevdiğim ülkemin başı belaya girecek diye sürekli tedirginim.Etrafımızdaki çember giderek daralıyor çünkü.

AKP yönetiminin arap sevdası,ülkemizin iç ve dış politikasını allak bullak etti. Yeni Türkiye-Yeni yüzyıl hikayesiyle bambaşka bir Türkiye olup çıktık.Nereden nereye geldik diyordu AKP Başkanı.Çok doğru,gerçekten nereden nereye geldik.Fotoğrafa bakarsanız betonla çağ atlayan bir Türkiye,arkasını çevirdiğinizde karanlık ve dipsiz bir kuyu adeta.Tüm yiyeceğini ithal eder hale gelmiş,gırtlağa kadar borçlu,dini devlet yönetimine iyice bulaştırmış,tarikat ve cemaatlerle kolkola yürüyen,Anayasa’sını sürekli delmekle kalmayıp,mahkemesini bile tanımayan bir Türkiye..

Durun bakın, daha nereden nerelere gelmişiz.AKP yönetimine alkış tutmayanların günden güne yoksullaştığı,ağır vergilerin altında ezildiği,12 milyondan fazla Arap’ı beslemek zorunda kaldığı için halkının fukaralaştığı,tarımını-eğitimini erittiği,her sokağa açtığı yarım aydın bile yetiştiremeyen, ortaokul seviyesindeki yüzbinlerce mezunun işsiz-güçsüz dolaştığı ve kapağı yurtdışına atmaya çalışan gençliğiyle yaralı bir Türkiye..

Ordunun vesayetine son verdik sevinciyle ülkeyi siyasetin sorumsuz vesayetine teslim eden bir zihniyetin,bizi nereden nereye getirdiklerine biraz daha bakalım.Attı mı mangalda kül bırakmayan yönetimimiz, son yıllarda üç-beş kulaç ötemizdeki adalarımızı bile tek tek Yunanistan’a kaptırdı.Uluslararası anlaşmalarla bize ait olan o adalarda şimdi Yunan bayrağı dalgalanıyor,Yunan askeri tam teçhizat nöbet tutuyor,ciddi yerleşimler oluyor.Kaş’ın karşısındaki Meis’in 20-30 hatta 50 misli büyüklüğündeki........

© ngazete